________________
भगबई सुत्त पाडियाओ य कुंडियाओ य वाहणाओ य चित्तफलगं च माहणे आयामेइ, आयामेत्ता सउत्तरोटुं मुंडं कारेइ, सउत्तरोढं मुंडं कारित्ता तंतुवायसालाओ पडिणिक्खमइ, पडिणिक्ख- मित्ता णालंदं बाहिरियं मज्झमज्जेणं णिग्गच्छइ, णिग्गच्छित्ता जेणेव कोल्लागसण्णिवेसे तेणेव उवागच्छइ। तएणं तस्स कोल्लागस्स सण्णिवेसस्स बहिया बहुजणो अण्णमण्णस्स एवमाइक्खइ जाव परूवेइ- धण्णे णं देवाणप्पिया! बहुले माहणे, तं चेव जाव जीवियफले बहुलस्स माहणस्स बहुलस्स माहणस्स | तएणं तस्स गोसालस्स मंखलिपुत्तस्स बहुजणस्स अंतियं एयमढे सोच्चा णिसम्म अयमेयारूवे अज्झत्थिए जाव समुप्पज्जित्था- जारिसिया णं ममं धम्मायरियस्स धम्मोवएसगस्स समणस्स भगवओ महावीरस्स इड्ढी जुई जसे बले वीरिए पुरिसक्कारपरक्कमे लद्धे पत्ते अभिसमण्णागए, णो खलु अत्थि तारिसिया णं अण्णस्स कस्सइ तहारूवस्स समणस्स वा माहणस्स वा इड्ढी जुई जाव परक्कमे लद्धे पत्ते अभिसमण्णागए; तं णिस्संदिद्धे च णं एत्थ ममं धम्मायरिए धम्मोवएसए समणे भगवं महावीरे भविस्सड त्ति कट्ट कोल्लागसण्णिवेसे सब्भिंतरबाहिरिए ममं सव्वओ समंता मग्गणगवेसणं करेइ, ममं सव्वओ जाव करेमाणे कोल्लागसण्णिवेसस्स बहिया पणीयभूमीए मए सद्धिं अभिसमण्णागए | तएणं से गोसाले मंखलिपुत्ते हद्वतुढे ममं तिक्खुत्तो आयाहिणं पयाहिणं जाव णमंसित्ता एवं वयासी- तुब्भे णं भंते ! मम धम्मायरिया, अहं णं तुब्भं अंतेवासी | तएणं अहं गोयमा ! गोसालस्स मंखलिपुत्तस्स एयमढें पडिसुणेमि । तएणं अहं गोयमा ! गोसालेणं मंखलिपुत्तेणं सद्धिं पणीयभूमीए छव्वासाइं लाभं अलाभं सुखं दुक्खं सक्कारमसक्कारं पच्चणुब्भवमाणे अणिच्चजागरियं विहरित्था । तएणं अहं गोयमा ! अण्णया कयाइ पढमसरदकालसमयंसि अप्पट्टिकायंसि गोसालेणं मंखलिपुत्तेणं सद्धिं सिद्धत्थ गामाओ जयराओ कम्मगामं णयरं संपट्ठीए विहाराए। तस्स णं सिद्धत्थगामस्स णयरस्स कुम्मगामस्स णयरस्स य अंतरा एत्थ णं महं एगे तिलथंभए पत्तिए पुप्फिए हरियगरेरिज्जमाणे सिरीए अईव-अईव उवसोभेमाणे- उवसोभेमाणे चिट्ठइ । तएणं से गोसाले मंखलिपुत्ते तं तिलथंभगं पासइ, पासित्ता ममं वंदइ णमंसइ, वंदित्ता णमंसित्ता, एवं वयासी- एस णं भंते ! तिलथंभए किं णिप्फज्जिस्सइ णो णिप्फज्जिस्सइ ? एए य सत्त तिलपुप्फजीवा उद्दाइत्ता उद्दाइत्ता कहिं गच्छिहिंति, कहिं उववज्जिहिंति ? तएणं अहं गोयमा ! गोसालं मंखलिपुत्तं एवं वयासी-गोसाला ! एस णं तिलथंभए णिप्फज्जिस्सइ णो ण णिप्फज्जिस्सइ; एए य सत्त तिलपुप्फजीवा उद्दाइत्ता उद्दाइत्ता एयस्स चेव तिलथंभगस्स एगाए तिलसंगलियाए सत्त तिला पच्चायाइस्संति । तएणं से गोसाले मंखलिपुत्ते ममं एवं आइक्खमाणस्स एयमटुं णो सद्दहइ, णो पत्तियइ, णो रोएड; एयमटुं असद्दहमाणे अपत्तियमाणे, अरोएमाणे मम पणिहाए 'अयण्णं मिच्छावाइ भवउ'
ममं अंतियाओ सणियं सणियं पच्चोसक्कड़, पच्चोसक्कित्ता जेणेव से तिलथंभए तेणेव उवागच्छइ, उवागच्छित्ता तं तिलथंभगं सलेद्यायं चेव उप्पाडेइ, उप्पाडित्ता एगते एडेइ। तक्खणमेत्तं च णं गोयमा! दिव्वे अब्भवद्दलए पाउब्भूए । तएणं से दिव्वे अब्भवद्दलए खिप्पामेव पतणतणाएइ, खिप्पामेव पविज्जुयाइ, खिप्पामेव णच्चोदगं णाइमट्टियं
387