________________
सुयगडांग सूत्र - पढमो सुयखंधो १४ | एवं ण से होइ समाहिपत्ते, जे पण्णवं भिक्खु विउक्कसेज्जा ।
अहवा वि जे लाभमयावलित्ते, अण्णं जणं खिंसइ बालपण्णे || १५ | पण्णामयं चेव तवोमयं च, णिण्णामए गोयमयं च भिक्खू ।
आजीवगं चेव चउत्थमाहू, से पंडिए उत्तमपोग्गले से || १६ | एयाई मयाई विगिंच धीरा, ण ताणि सेवंति सुधीरधम्मा ।
ते सव्वगोत्तावगया महेसी, उच्च अगोत्तं च गई वयंति ||
भिक्खू मुयच्चे तह दिधम्मे, गामं च णगरं च अणुप्पविस्सा |
से एसणं जाणमणेसणं च, अण्णस्स पाणस्स अणाणुगिद्धे || १८ | अरइं रइं च अभिभूय भिक्खू, बहुजणे वा तह एगचारी ।
एगंतमोणेण वियागरेज्जा, एगस्स जंतो गइरागई य || सयं समेच्चा अदुवा वि सोच्चा, भासेज्ज धम्म हिययं पयाणं । जे गरहिया सणियाणप्पओगा, ण ताणि सेवंति सुधीरधम्मा ॥ केसिंचि तक्काइ अबुज्झभावं खुदं पि गच्छेज्ज असद्दहाणे |
आउस्स कालाइयारं वघाए, लद्धाणुमाणे य परेसु अट्टे || २१ कम्मं च छंदं च विंगिंच धीरे, विणएज्ज उ सव्वओ आयभावं ।
रूवेहिं लुप्पंति भयावहेहिं, विज्जं गहाय तसथावरेहि || ण पूयणं चेव सिलोगकामी, पियमप्पियं कस्सवि णो करेज्जा ।
सव्वे अणद्वे परिवज्जयंते, अणाउले या अकसाइ भिक्खू ॥ २३ | आहत्तहियं समुपेहमाणे, सव्वेहिं पाणेहिं णिहाय दंडं । णो जीवियं णो मरणाभिकंखी, परिव्वएज्जा वलयाविमुक्के || त्ति बेमि ||
॥ तेरसमं उज्झयणं समत्तं ॥
चउद्दसमं अज्झयणं
गंथो
|१| गंथं विहाय इह सिक्खमाणो, उट्ठाय सुबंभचेरं वसेज्जा ।
ओवायकारी विणयं सुसिक्खे, जे छेय विप्पमायं ण कुज्जा |