________________
आचारांग सूत्र - पढमो सुयखंधो
तइओ उद्देसो १ | आवंती केयावंती लोगंसि अपरिग्गहावंती, एएसु चेव अपरिग्गहावंती । सोच्चावई मेहावी पंडियाणं
णिसामिया । समियाए धम्मे आरिएहिं पवेइए | जहेत्थ मए संधी झोसिए एवमण्णत्थ संधी
दुज्झोसए भवइ । तम्हा बेमि णो णिण्हवेज्ज वीरियं । २] जे पुवुढाई णो पच्छाणिवाई । जे पुवुढाई पच्छाणिवाई । जे णो पुव्वुहाई णो पच्छाणिवाई । से वि
तारिसए सिया जे परिण्णाय लोगमण्णेसयंति । एवं णियाय मुणिणा पवेइयं । ३ इह आणाकंखी पंडिए अणिहे पुव्वावररायं जयमाणे सयासीलं सुपेहाए सुणिया भवे अकामे अझंझे । ४। इमेण चेव जुज्झाहि, किं ते जुज्झेण बज्झओ ? जुद्धारिहं खलु दुल्लहं । जहेत्थ कुसलेहि
परिण्णाविवेगे भासिए । ५] चुए हु बाले गब्भाइसु रज्जइ । अस्सिं चेयं पवुच्चइ, रूवंसि वा छणंसि वा | ६ से हु एगे संविद्धपहे मुणी अण्णहा लोगमुवेहमाणे । इति कम्मं परिण्णाय सव्वसो । से ण हिंसइ,
संजमइ, णो पगब्भइ, उवेहमाणे पत्तेयं सायं, वण्णाएसी णारभे कं च णं सव्वलोए । एगप्पमुहे विदिसप्पइण्णे णिव्विण्णचारी अरए पयासु। से वसुमं सव्वसमण्णागयपण्णाणेणं अप्पाणेणं अकरणिज्जं पावं कम्मं तं णो अण्णेसी ।
जं सम्मं ति पासह तं मोणं ति पासह, जं मोणं ति पासह तं सम्मं ति पासह । ण इमं सक्कं सिढिलेहिं अद्दिज्जमाणेहिं गुणासाएहिं वंकसमायारेहिं पमत्तेहिं गारमावसंतेहिं । मुणी मोणं समादाय धुणे कम्म सरीरगं | पंतं लूहं सेवंति वीरा सम्मत्तदंसिणो | एस ओहंतरे मुणी तिण्णे मुत्ते विरए वियाहिए | त्ति बेमि ।
॥ तइओ उद्देसो समत्तो ||
चउत्थो उद्देसो १ गामाणुगामं दूइज्जमाणस्स दुज्जायं दुप्परक्कंतं भवइ अवियत्तस्स भिक्खुणो। वयसा वि एगे बुझ्या
कुप्पंति माणवा । उण्णयमाणे य णरे महया मोहेण मुज्झइ । संबाहा बहवे भुज्जो भुज्जो दुरतिक्कमा अयाणओ अपासओ | एयं ते मा होउ। एयं कुसलस्स दंसणं । तद्दिहिए तम्मुत्तीए तप्पुरक्कारे तस्सण्णी तण्णिवेसणे ।
जयंविहारी चित्तणिवाई पंथणिज्झाई पलिबाहिरे पासिय पाणे गच्छेज्जा । से अभिक्कममाणे पडिक्कममाणे संकुचेमाणे पसारेमाणे विणियट्टमाणे संपलिमज्जमाणे । एगया गुणसमियस्स रीयओ कायसंफासं समणुचिण्णा एगइया पाणा उद्दायंति, इहलोगवेयणवेज्जावडियं, जं आउट्टिकयं कम्मं तं परिण्णाय विवेगमेड़ । एवं से अप्पमाएण विवेगं किट्टइ वेयवी ।
