________________
[४२१]
०००
१२.
३.
मंतेहि य जोगेहि य, रसायणेहिं न संतिकम्मेहिं ।। सत्थे हि य विज्जेहि य, रक्खिज्जइ नेव खीणाऊ ।। परिचिंतिओ वि सुक्खं देइ णिव्ववइ पिययमो नूणं । दिट्ठो उण जं जणयइ, रसंतरं तममयमउव्वं ॥ वच्चइ जहिं जहिं चिय, भोगसुहासाइ विनडिओ पुरिसो । पावइ तहिं तहिं चिय, पुण्णेहिं विणा गुरुकिलेसं ।। धम्मो सुसेविओ होइ, कारणं अत्थ-काम-मोक्खाणं । तेण विणा किं सिज्झउ, कारणओ कज्जसिद्धि त्ति ।। पुहवीए दोन्नि पहुणो, लज्जाकरमेयमति सुपुरिसाण । तं नत्थि जमद्धसरीरिणीए घरिणीए कएण पुरिसा नायरंति ।। देव्वस्स मत्थए पाडिऊण सव्वं सहंति कापुरिसा । दइवो वि ताण संकइ, जेसिं तेओ परिप्फुरइ ।। माया पिया य पुत्तो, भज्जा सयणो य नेह पडिपुन्नो । जम्मे जम्मे चिय होइ, नवरि को तेसु पडिबंधो ?|| उवरोहयाइ कज्जं, कीरइ सव्वं पि जीवलोयंमि । पेमं पुण इह उवरोहयाए भण केण संघडियं ? ॥ जो कारवेइ बिंबं जिणाण जियराग-दोस-मोहाणं । सो पावइ अण्णभवे भवमहणं धम्मवररयणं । मन्नइ तमेव इक्कं, कलत्तमत्थाइयं नियं सुयणो !! जं मित्ते उवउज्जइ, जीयं पि तयं न संदेहो ।। नत्थि जए सुयणाणं, एत्थ अदेयं महाणुभावाणं । नत्थि तह दुज्जणाण य, अपत्थणिज्जं विरुद्धं पि । मित्तस्सऽत्थे अत्थं, चयंति रज्जं कलत्तं च ।। सप्पुरिसा मित्तकए, जीवं पि चयंति किं पुण कलत्तं ? ॥ .......पसिद्धमेयं, दोसस्स परिक्खणं विहेणं । पच्छा अवराहसमो, कीरइ दंडो फुडं लोए ।। ......चइऊण घरं, गहिऊण वयं च धम्मबुद्धीए । तह वि न मुयंति विसए, जीवा मोहंमि वढ्ता ।। आवाए अइदुसहं, दुक्खं सव्वं पि होइ देहीणं । गयवेयणं तु पच्छा, दीहरकालेण पम्हुसइ ।। बालित्थी-पसुवग्गं, समणं गो-माहणं विमुक्कत्थं । वहूं पिसायगहियं, मा हणसु कयावराहं पि ॥ जं वा तं वा हेडं, चरिऊण मणे नरेण बुद्धिमया । संसारभीरुएणं, पव्वइयव्वं धुवं होइ ।।
راه
१२७
१२७
१२७
१३६
१४३
१४६
१५९
२२.
१६३