________________
[४०५]
असमत्थो उट्ठेउं तत्थेव मओ । ...... जइ पुण पुव्वमेव निग्गया होता तो ते दीहकालं सच्छंदपयारा होता । (पृ. १३) आ.चू. - वसु. हिण्डिः – कोति किर हत्थी जरापरिणतो गिम्हकाले कंचि गिरिणदिं समुत्तरंतो विसमे तीरे
पडितो । सो सरीरगरुयत्ताए दुब्बलत्तणेण य असत्तो उद्धेउं तत्थेव कालगतो । ..... जदि पुण
अणागयमेव णिग्गता होता तो दीहकालं सच्छंदपयारा होता ।। (पृ. १६८) ४. जम्बूककथा ( मूलस्थानम् – आ. चू. (पृ. १६८), व. हि. (पृ. १६८))
* कहा० कोइ किर वणयरो वणे संचरमाणो....अण्णाणि य चिरं खायंतो त्ति ॥ (पृ. १३)
आ.चू. - व.हि. – कोति किर वणयरो वणे संचरमाणो..... अन्नाणि य चिरं खायंतो त्ति ॥ (पृ. १६८) ५. कुरुचन्द्रकथा ( मूलस्थानम् - आ.चू. (पृ. १६९), व.हि. (पृ. १६९))
* कहा० एत्थेव पुटिव कुरुचंदो नाम राया आसि । ...... सो वि सुसीलयाए तहेव सद्दहइ ॥ (पृ. १४) आ.चू. - व.हि. – तुब्भं पुव्वक्को राया कुरुचंदो नाम आसि..... सो वि सद्दहंतो सुसीलयाए तहेव पडिवज्जति ।।
(पृ. १६९) ७. निर्नामिकाकथा (मूलस्थानम् - आ. चू. (पृ. १७२), व. हि. (पृ. १७१)) * कहा० - धायइसंडे दीवे पुव्वविदेहे मंगलावईविजए नंदिग्गामो नाम गामो...... अन्नया कया वि ऊसवे
ईसरडिंभा...... वच्च अंबरतिलयपव्वयं.... तत्थ गेण्हइ जणो फलाणि.... दिट्ठा तीए जुगंधरा नाम
आयरिया.... ॥ (पृ. १५) आ.चू.-व.हि. - अत्थि धायइसंडे पुव्वविदेहे मंगलावइविजए नंदिग्गामो नामं सण्णिवेसो....कयाई अड्डकडिंभाणि
.... वच्चसु अंबरतिलयं पव्वयं.... तत्थ य गेण्हइ जणो फलाणि .... दिवा तीए जुगंधरा नाम
आयरिया.... ॥ (पृ. १७२, १७१-२) ८. वज्रजङ्घकथा (मूलस्थानम् - आ. चू. (पृ. १७२), व. हि. (पृ. १७१)) * कहा० - कयाई य पओसे अवलोयणपासायमारूढा.... कया य तिगिच्छएहि किरिया-बलि-होम-मंताईया
....... ॥ (पृ. १६) आ.चू.-व.हि. - कयाइं च पदोसे सव्वओभद्दगपासादमभिरूढा..... कओ य तिगिच्छएहिं पयत्तो बलि-होम
मंत-रक्खाविहाणेहि.... ॥ (पृ. १६२, पृ. १७१) ९. अभयघोषकथा (मूलस्थानम् - आवश्यकनियुक्तिः [ हरिभद्रीया वृत्तिः] (पृ. ११५)) * कहा० – अन्नया कयाइ तस्स विज्जस्स घरे ते सव्वे उवविट्ठा....... तत्थेगो साहू महप्पा किमिकुटेण गहिओ
अइगओ भिक्खस्स....... अलाहि मम मोल्लेण..... मम वि धम्मो होही.....थेराणं अंतिए पव्वइओ
सिद्धो त्ति ॥ (पृ. १७-१८) आ.नि.हा. - अण्णया कयाइ तस्स वेज्जस्स घरे......... तत्थ साहू महप्पा सो किमिकुटेण गहिओ अइगतो भिक्खस्स...... अलाहि मम मोल्लेण.... मम वि धम्मो होउ.... थेराणं अंतिए पव्वइओ सिद्धो त्ति ।।
(पृ. ११६/२)
