________________
[ ३८० ] एस बाणो पाविओ' । तव्वयणायण्णणंमि य 'णूणं विणिवाइओ'त्ति परितप्पिऊण गुरुसोयाउलिज्जतमाणसस्स जाया रयणी । पसुत्तो रयणवईए सह कुमारो । एक्कजामावसेसाए य रयणीए सहसा तंमि गामे निवडिया चोरधाडी । सा य कुमारपहारकडुयाविया भग्गा परंमुहा । अहिणंदिओ सयलगामाहिट्ठिएणं गामपहुणा । गोसंमि य आउच्छिऊण गामठक्कुरं तत्तणयसहाओ पत्थिओ रायगिहं । पत्तो जहाणुक्कमेणं ।
तत्थ य नयरबाहिरियाए एक्कंमि परिव्वाययासमे ठवेऊण रयणवइं पयट्टो नयरब्भंतरं । पविसमाणेण य दिट्टं एक्कंमि पएसे विविहकम्मनिम्मियं धवलहरं । तत्थ य दिट्ठाओ दो पवरकन्नाओ । ताओ य कुमारं दट्ठूण पयडियगरुयाणुरागाओ भणिउं पयत्ताओ 'किं जुत्तं तुम्हारिसाण वि महापुरिसाण भत्ताणुरत्तं जणमुज्झिय परिभमिउं ?' तेण वुत्तं – 'को सो जणो ? सच्चं भणह' । ताहिं वुत्तं – 'पसाओ कीरउ आसणग्गहणेण' । तओ निसण्णो । कओ मज्जण - भोयणाइओ उवयारो । तदवसाणे य भणिउं पयत्ताओ
जहा
—
‘महासत्त ! अत्थि इहेव भरहे वेयड्डगिरिदाहिणाए सेढीए सिवमंदिरं नयरं । जलणसिहो राया । तस्स विज्जुसहा नाम भज्जा । तीए अम्हे दुवे धूया जेट्ठो य अम्ह नट्टम्मत्तो भाया । अन्नया अम्ह पिया अग्गिसिहाहिहाणेण मित्तेण समं गोट्ठीए बिट्ठइ जाव ताव पेक्खड़ गयणे अट्ठावयपव्वयाभिमुहं जिणवरवंदणणिमित्तं गच्छंतं सुरासुरसमूहं । तं दट्ठूण राया वि मित्तेण धूयाहि य सहिओ पयट्टो । कमेण य पत्ता अट्ठावयं । वंदिया य तेण विहिणा तत्थ देवा । तओ निग्गच्छंतेण एगस्स असोगण (पा) यवस्स हेट्ठा दिट्ठ चारणमुणिजुयलं । पणमिऊण य ते निसण्णा तयासणे । तओ तेहिं कया धम्मदेसणा तं च सुणिऊण लद्धसम्मत्ताइणो जहागयं पडिगया सुराइणो' ।
—
'तओ लद्भावसरेण भणियं अग्गिसिहमित्तेणं, जहा "भयवं ! एयाण पुण बालियाणं को भत्ता भविस्सइ ?" तेहिं भणियं “एयाओ भाइवहगस्स भज्जाओ भविस्संति" । तओ एयं सुणिय साममुहो जाओ राया । तत्थाऽवसरे वुत्तो अम्हेहिं – “ताय ! संपयं चेव साहियं मुणिहिं संसारवसदच्चं (वासदुक्खं) । अलमम्हाणमेवंविहावसाणेण विसयसुहेणं" । पडिवण्णं च तं ताएणं । एवं च वल्लहयाए भाउणो चत्तनियदेहसुहकारणाओ तस्स चेव ण्हाण - भोयणाईयं देहट्ठि चिंतंतीओ चिट्ठामो । जावऽण्णदिणे अम्ह भाउणा पुण वि भमंतेण दिट्ठा तुम्ह माउलगस्स धूया पुप्फवई णाम कण्णगा । तं च रूयाइखित्तचित्तो हरिउमागओ । तद्दिद्वं(ट्ठि) चाऽसहंतो विज्जासाहणत्थं [गओ] जहा सो त (म) ओ तहा तुब्भे चेव नायवुत्तंता' ।
'ताहे महाभाग ! तंमि तुह- सपुव्वे पासाए संपत्ताओ अम्हे । साहिओ [ पुप्फवईए ] भाइवुत्तंतो । तं च सोऊण सोयनिब्भराओ मुणिभणियमुल्लवंतीओ रोविडं पयत्ताओ । संठवियाओ य महुरवयणेहिं धम्मदेसणाए पुप्फवईए । अण्णं च भणियं ती " सुमरिज्जउ मुणिवयणं । मण्णिज्जउ भाउघायगो भत्ता'' । तमायण्णिय जायाणुरागाहिं मण्णियमम्हेहिं । तओ रहसत्तणओ पुप्फवईए चालियाए सियसंकेयपडागाए अण्णत्थ कत्थइ पउत्थो तुमं । न य नाणाविहगाम - नगराईसु हिंडंतीहिं वि सममंतराइ (य) उदएण जाहे कहिं वि [न] दिट्ठो ताहे विसण्णाओ इहाऽऽगयाओ । तओ अप्पतक्कियहिरण्णवुट्ठिविब्भममेत्थ तुह दंसणं जायं । ता हो महाभाग ! सुमरिऊण पुप्फवइवइयरं कीरउ अम्हाण समीहियं' ।
एयं सुणिय साभिलासं गोसकाले य वृत्ताओ [ताओ]
-
-
मण्णियं कुमारेण । निव्वत्तिऊण गंधव्वविवाहं ठिओ रत्तीए ताहिं समं । 'गच्छह तुब्भे पुप्फवइसमीवं । तीए समं ताव अच्छियव्वं जाव मह