________________
श्री ज्यान समुच्चय सार जी ठानं झानं झायदि, झायदि सुद्धं च ममल न्यानस्य । झायंति सुद्ध भावं, कम्म मल तिक्त असुह संसारे ॥ ७४१ ॥ डंड कपाटं दिटुं, दि8 विमल दंसनं सुद्धं । मिथ्यात राग विलयं, संसारे तजंति मोहंधं ॥ ७४२ ।। ढ परमप्पा झानं, न्यान सरूवं च अप्प सभावं । विकहा कषाय विरयं, अप्पा परमप्प भावना सुद्धं ॥ ७४३ ॥ नाना प्रकार दिटुं, न्यानं झानेन सुद्ध परमिस्टि । न्यानेन न्यान सुद्धं, न्यान सहावेन सुद्ध ससहावं ॥ ७४४ ॥ तरंति सुद्ध भावं, तिक्तं तिय भाव सयल मिच्छत्तं । अप्पा परु पिच्छंतो, तरंति संसार सायरे घोरे ॥ ७४५ ॥ थानं च सुद्ध झानं, तिअर्थं पंच दीप्ति थान सुद्धं च । मिथ्या कुन्यान तिक्तं, न्यान सहावेन थान सुद्धं च ॥ ७४६ ॥ दर्सन सुद्धि निमित्तं, भावं सुद्धं च निम्मलं चिंतं । न्यानेन न्यान रूवं, जिन उत्तं न्यान निम्मलं सुद्धं ॥ ७४७ ॥ धरयंति धम्म संजुत्तं, मन पसरन्त न्यान सह धरनं । झायं सुद्ध सहावं, न्यान सहावेन निम्मलं चित्तं ॥ ७४८ ॥ न्यान मयं अप्पानं, छिंदंति दुट्ठ कम्म मिच्छत्तं । छिन्नं कषाय विषयं, अप्प सरूवं च निम्मलं भावं ॥ ७४९ ॥ परमप्पय चितवनं, अप्पा परमप्प निम्मलं सुद्धं । कुन्यान सल्य विरयं, तिक्तं संसार सरनि मोहंधं ॥ ७५० ।। फटिक सरूवं अप्पा, चेयन गुन सुद्ध निम्मलं भावं । कम्म मल पयडि विरयं, विरयं संसार सरनि मोहंधं ॥ ७५१ ॥
श्री तारण तरण अध्यात्मवाणी जी वर सुद्ध झान निस्चं, बंभं चरनं अबंभ तिक्तं च । तिक्तं असुद्ध भावं, सुद्ध सहावं च भावना सुद्धं ॥ ७५२ ॥ भद्रं मनोन्य सुद्धं, भद्रं जाती च निम्मलं सुद्धं । संसार विगत रूवं, अप्प सहावं च निम्मलं झानं ।। ७५३ ॥ मम आत्मा सुद्धानं, सुद्धप्पा न्यान दंसन समग । रागादि दोस रहियं, न्यान सहावेन सुद्ध सभावं ।। ७५४ ॥ जयकारं जयवंतं, जयवंतो सुद्ध निम्मलं भावं । मिच्छत्त राग मुक्तं, न्यान सहावेन निम्मलं चित्तं ॥ ७५५ ॥ रयनत्तय संजुत्तं, अप्पा परमप्प निम्मलं सुद्धं । मय मान मिच्छ विरयं, संसारे तरंति निम्मलं भावं ॥ ७५६ ॥ लंक्रित न्यान सहावं, कुन्यानं तिजंति सयल मिच्छातं । परमानंद सरूवं, न्यान मयं परम भाव सुद्धीए ॥ ७५७ ॥ बारापार महोघु, तरंति जे न्यान झान संजुत्तं । भावंति सुद्ध भावं, न्यान सहावेन संजमं सुद्धं ॥ ७५८ ॥ सहकारे जिन उत्तं, सुतं संसार तारने निस्चं । संसार सरनि विरयं, न्यान सहावेन भावना सुद्धं ॥ ७५९ ॥ षिपनिक भाव निमित्तं, षिपिओ संसार सरनि मोहंधं । षिउ उवसम संजुत्तं, अप्पा परमप्प निम्मलं सुद्धं ॥ ७६० ॥ सहकार धम्म धरनं, सहजोपनीत सहज नंद आनंदं । संसार विक्त रूवं, अप्पा परमप्प सुद्धमप्पानं ॥ ७६१ ।। ह्रींकारं अरहंतं, तेरह गुनठान संजदो सुद्धं । चौतीस अतिसय जुत्तो, केवल भावै मुनेअव्वो ॥ ७६२ ॥
८७