________________
श्री ज्यान समुच्चय सार जी सिंहासनं स उत्तं, चौ गइ संसार आसनं सहसा । बंधं चौविहि उत्तं, न्यान सहावेन आसनं मुक्कं ॥ ४३३ ॥ आसन सहाव सहियं, आसवै कम्मान पुन्य पावं च । आसवै दव्व कम्मं, न्यान बलेन आसनं मुक्कं ॥ ४३४ ।। ग्रहनं संसार सुभावं, दुविहि कुन्यान ग्रहन उत्पन्न । पुग्गल सहाव ग्रहनं, तिक्तं मन वयन काय संसुद्धं ॥ ४३५ ॥ उत्पाद्यं विवग्रहनं, संबंधं सरनिबंध मित्तानं । ग्रहनं कम्म सहावं, न्यान सहावेन तिक्त ग्रहभेयं ।। ४३६ ॥ छित्तं सहाव उत्तं, छित्तं अनादि काल सभावं । चौगइ गमन सहावं, असयनं सयन छित्त परिनामं ॥ ४३७ ।। छित्तं उवनं उत्तं, छित्तं संसार सरनि सभावं । छित्तं भवन सहावं, न्यान सहावेन छित्त तिक्तंति ॥ ४३८ ॥ सुवर्न भाव स उत्तं, सुरयं अनृत भाव अथिरनं । चंचल सहाव सुवन, तिक्तंति न्यान सुद्ध सहकारं ॥ ४३९ ॥ धन धान्य अभ्र पटलं, विनास रूवेन चेयना रहियं । अनृत असत्य सहियं, धन धान्य तिक्त सुद्ध सहकारं ॥ ४४० ।। कुप्पं कुधर्म जुत्तं, अंधं अधुवं च अधुव ससहावं । अन्यान मिच्छ सहियं, न्यान बलेन कुप्प तिक्तंति ॥ ४४१ ।। भाजन मिथ्य सहावं, संसारे दुष्य भाजनं उत्तं । भाजन विकह स उत्तं, भाजन तिक्तंति न्यान सहकारं ॥ ४४२ ।। दुपदं दुबुहि जुत्तं, अन्यानं न्यान सुद्ध पद रहियं । दुपदं अनिस्ट दिस्टं, इस्ट विओय दुपद तिक्तं च ॥ ४४३ ।।
श्री तारण तरण अध्यात्मवाणी जी दुपदं दुर्मति जुत्तं, हिंसानंदी च दुर्बुधिं जुत्तं । दुपदं निगोय भावं, न्यान सहावेन दुपद तिक्तं च ॥ ४४४ ॥ चतुपद चौगड़ सहियं, चौ गड़ चौ कषाय संजुत्तं । घाय चवक्कय सहियं, चौविहि बंधं च बंध सहकारं ॥ ४४५ ॥ ठिदि अनुभाग स उत्तं, प्रकृति प्रदेस बंध सुह असुहं । चौपद बंध सहावं, न्यान बलेन चौपदं तिक्तं ॥ ४४६ ।। जानस कुमय सहावं, कुश्रुति कुअवधि दिस्टि संचरनं । व्रत संजम तव उत्तं, न्यान विन्यान जानसं तिक्तं ॥ ४४७ ।। वाहिज ग्रंथ सुभावं, संसारे सरनि दुष्य वीयंमि । तिक्तंति साधु सुद्ध, न्यान बलेन कम्म विलयंति ॥ ४४८ ॥ आभिंतर ग्रंथ स उत्तं, मनवयकायेन ग्रंथ संवरनं । ग्रंथ सहावं पिच्छदि, न्यान बलेन सयल तिक्तं च ॥ ४४९ ।। मिच्छात वेवि कहियं, मिच्छातं समय मिच्छ संजुत्तं । कुन्यानं सयल सहावं, मिच्छा तिक्तंति न्यान सहकारं ॥ ४५० ।। मिच्छा मिच्छ सहावं, जिन वयनं च लोपनं उत्तं । अनृत असत्य सहियं, असरनं दुष भाजनं मिथ्या ॥ ४५१ ।। मिच्छा असत्य उत्तं, अप्पा परमप्प भाव नहु पिच्छं । प्रपंच विभ्रम सहियं, न्यान सहावेन मिच्छ तिक्तंति ॥ ४५२ ।। मिच्छा समय स उत्तं, समयं संजुत्त मिच्छ उवएसं । विस्वासं तव मूढा, निगोयवासं च मिच्छ तिक्तते ॥ ४५३ ॥ रागादि भाव कहियं, रागं संबंध सरनि संसारे । रागं आरति पुन्यं, न्यान सहावेन राग विलयंति ॥ ४५४ ॥