________________
श्री ज्यान समुच्चय सार जी न्यानं कुन्यान एकत्वं, रजनी दिनकर जथा । जदि रजनी उत्पादंते, दिनकरं अस्तंगता ॥ २१ ॥ जदि रजनी च संपून, उत्पन्नं भानु भास्करं । रजनी विलयं जांति, न्यानं कुन्यान विलीयते ॥ २२ ॥ न्यान दिस्टि जथा भावं, कुन्यानं तत्र न दिस्टते । न्यानेन न्यान मयं सुद्धं, सुयं कुन्यान विलीयते ॥ २३ ॥ तस्यास्ति न्यान सद्भावं, जिन उक्तपि सार्धयं । संसार भ्रमण मुक्तस्य, मुक्ति गमनं न संसय: ॥ २४ ॥ जिन उक्तं सुद्ध संमत्तं, सार्धं भव्यलोकयं । तस्यास्ति गुण निरूपं च, सुद्धं सार्धं बुधै जनै ॥ २५ ॥ तं संमत्तं उक्तं सुद्ध, केरिसं केन रूवं ।। तं संमत्तं तिस्टियत्वं, कथ्यवासं वसंतं ॥ उत्पन्नं कोपि स्थानं, श्रेष्ठ प्रौढ़ मानं प्रमानं । तं संमत्तं कस्य क्रान्तं, कस्य दिस्टि प्रयोजनं ॥ २६ ॥ तं संमत्तं सुद्ध बुद्धं तिहवन गुरुवं अप्प परमप्प तुल्यं । अव्वावाह अनंतं अगुरुलघु सुयं सहज नंद स्वरूपं ॥ रूपातीतं व्यक्त रूपं विमल गुणनिहि न्यान रूपं स्वरूपं । तं संमत्तं तिस्टियत्वं तिअर्थ समयं संपूर्न सास्वतं पदं ॥ २७ ॥ संमत्तं सांत दांतं वसंति भवनिहिं उड्ढगामी सहाऊ । उत्पन्नं नंत रूपं ममल गुणनिहि सुर्य स्वयमेव तत्त्वं ॥ संमत्तं स्थान सुद्धं निवसंति भुवने पंचदीप्ति परस्थितं । संमत्तं ऊर्ध ऊर्धं कदलि पुलिनं गगन गमनं सुभावं ॥ २८ ॥
श्री तारण तरण अध्यात्मवाणी जी तं संमत्तं कलस ससिनं सयल गुणनिहि भवन विंद प्रविंदं । संमत्तं क्रांति क्रान्त्यं त्रिभुवन निलयं जोतिरूपस्य क्रांति ॥ तं संमत्तं तिस्टियत्वं परम पयं धुवं सुद्ध बुद्धं चतुस्टं । जोयंतो जोग जुक्तं समयं धुव पदं तत्त्व विंदं सविंदं ॥ २९ ॥ संमत्तं सुद्ध गुनं साधं, सुद्ध तत्त्व प्रकासकं । सुद्धात्मा सुद्ध चिद्रूपं, सुद्धं संमिक्दर्सनं ॥ ३० ॥ संमत्तं सार्धनं भव्यं, सुद्ध तत्त्व समाचरेत् । संमत्तं जस्य तिस्टंते, ति अर्थ न्यान संजुतं ॥ ३१ संमत्तं उत्पादते भावं, देव गुरु धर्म सुद्धयं । विन्यानं जेवि जानते, संमत्तं तस्य उच्यते ॥ ३२ ॥ देव देवाधिदेवं च, देवं त्रिलोक वंदितं । तिअर्थ समयं सुद्धं, सर्वन्यं पंच दीप्तयं ॥ ३३ उवं ऊर्ध सद्धावं, परमिस्टी च संजुतं । सर्वन्यं सुद्ध तत्त्वं च, विंदस्थाने नमस्कृतं ॥ ३४ ॥ परमिस्टी उत्पन्नं सुद्धं, सुद्ध संमत्त संजुतं । तस्यास्ति गुण प्रोक्तं च, न्यानं सुद्ध समं धुवं ॥ ३५ ॥ पय कमले कदलं कदले पुलिनं जं जानुस्थितं । पुलिने गगनं गगने कलसं तं ऊर्धगुनं ॥ कलसे ससिनं ससिने भवनं तं पर्मपदं । परमिस्टी पदं तं पंचदितं धुव केवलि उवनं ॥ ३६ ॥ उपाद्यो उपयोगं जेन, धर्म सद्भाव संजुतं । पदविंदं धुवं निस्चय, उदितं परमं पदं ॥ ३७ ॥