________________
=
=
श्री श्रावकाचार जी सप्त प्रकृति विछिदो जत्र, सुद्ध दिस्टि च दिस्टते । श्रावकं अविरतं जेन, संसार दुष परान्मुषं ॥ ३३ ॥ संमिक दिस्टिनो जीवा, सुद्ध तत्त्व प्रकासकं । परिनामं सुद्ध समिक्तं, मिथ्या दिस्टि परान्मुषं ॥ ३४ ॥ संमिक देव गुरं भक्तं, संमिक धर्म समाचरेत् । संमिक तत्त्व वेदंते, मिथ्या त्रिविधि मुक्तयं ॥ ३५ ॥ संमिक दर्सनं सुद्धं, न्यानं आचरन संजुतं । सार्द्ध त्रिति संपूर्न, कुन्यानं त्रिविधि मुक्तयं ॥ ३६ ॥ संमिक संजमं दिस्टा, संमिक तप सार्द्धयं । परिनै प्रमानं सुद्धं, असुद्धं सर्व तिक्तयं ॥ ३७ ॥ षट् कर्म संमिक्तं सुद्धं, संमिक अर्थ सास्वतं । संमिक्तं धुवं सार्द्ध, समिक्तं प्रति पूर्नितं ॥ ३८ ॥ संमिक देव उपाद्यंते, राग दोष विमुक्तयं । अरूपं सास्वतं सुद्धं, सुयं आनंद रूपयं ॥ ३९ ॥ देव देवाधिदेवं च, नंत चतुस्टै संजुतं । उवंकारं च वेदंते, तिस्टितं सास्वतं धुवं ॥ ४० ॥ उर्वकारस्य ऊर्धस्य, ऊर्ध सद्भाव तिस्टितं । उवं हियं श्रियं वन्दे, त्रिविधि अर्थं च संजुतं ॥ ४१ ॥ देवं च न्यान रूपेन, परमिस्टी च संजुतं । सो अहं देह मध्येषु, यो जानाति स पंडिता ॥ ४२ ॥ कर्म अस्ट विनिर्मुक्तं, मुक्ति स्थानेषु तिस्टिते । सो अहं देह मध्येषु, यो जानाति स पंडिता ॥ ४३ ॥
श्री तारण तरण अध्यात्मवाणी जी परमानंद सा दिस्टा, मुक्ति स्थानेषु तिस्टिते । सो अहं देह मध्येषु, सर्वन्यं सास्वतं धुवं ॥ ४४ ॥ दर्सन न्यान संजुक्तं, चरनं वीर्ज अनंतयं । मय मूर्ति न्यान संसुद्धं, देह देवलि तिस्टिते ॥ ४५ ॥ अरिहंत देव तिस्टंते, हींकारेन सास्वतं । उवं ऊर्ध सद्धावं, निर्वानं सास्वतं पदं ॥ ४६ आत्मा त्रिविधि प्रोक्तं च, परु अंतरु बहिरप्पयं । परिणामं जं च तिस्टंते, तस्यास्ति गुन संजुतं ॥ ४७ ॥ आत्मा परमात्म तुल्यं च, विकल्पं चित्त न क्रीयते । सुद्ध भाव स्थिरी भूतं, आत्मनं परमात्मनं ॥ ४८ ॥ विन्यानं जेवि जानंते, अप्पा पर परषये । परिचये अप्प सद्भावं, अंतर आत्मा परषये ॥ ४९ ।। बहिरप्पा पुद्गलं दिस्टा, रचनं अनंत भावना । परपंचं जेन तिस्टंते, बहिरप्पा संसार स्थितं ॥ ५० बहिरप्पा परपंच अर्थं च, तिक्तते जे विचषना । अप्पा परमप्पयं तुल्यं, देव देवं नमस्कृतं ॥ ५१ ॥ कुदेवं प्रोक्तं जेन, रागादि दोस संजुतं । कुन्यानं त्रिति संपून, न्यानं चैव न दिस्टते ॥ ५२ माया मोह ममत्तस्य, असुह भाव रतो सदा । तत्र देवं न जानते, जत्र रागादि संजुतं ॥ ५३ ॥ आरति रौद्रं च सद्धावं, माया क्रोधं च संजुतं । कर्मना असुह भावस्य, कुदेवं अनृतं परं ॥ ५४ ॥
=
=