________________
श्री उपदेश शुद्ध सार जी ममात्मा ममल सरूवं, मल मुक्कं नंत दंसनं ममलं । तेयं च तिक्त असुह, तेयं च अप्प परमप्प संदर्स ॥ ५५० ॥ दुर्लष्य लष्य रूवं, दुबुहि सहकार कम्म विलयंति । वयनं च सुद्ध वयनं, चेयन संजुत्त कम्म षिपनं च ॥ ५५१ ॥ कलं सुभाव न दिढं, न्यान विन्यान समय संजुत्तं । नंतानंत सुभावं, उववन्नं सुद्ध परम न्यानं च ॥ ५५२ ॥ ममलं दंसन दिट्ठी, मलं न पिच्छेइ पज्जाव अनिस्टी । सहकारं न्यान उवन्नं, तेयं पर दव्व भाव गलियं च ॥ ५५३ ।। विन्यान न्यान सरूवं, दुबुहि पर भाव दोस विलयं च । दो गुन अनाइ सुद्धं, टंकोत्कीर्न नंत दंसनं सुद्धं ॥ ५५४ ।। द्वादस तप आयरनं, दोष भाव दुबुहि पर भाव गलियं च । सहकार सुद्ध आचरनं, सल्यं मुक्कं च पर दव्व गलियं च ॥ ५५५ ॥ विषयं च राय दोषं, दुबुहि षिपनं च सुद्ध सहकारं । दुर्लष्य लष्य रूवं, वारापारं च नंत कम्म विपनं च ॥ ५५६ ॥ टंकारं सिद्ध रूवं, टंकारं झानारूढ़ ममलं च । कमलं केवल सहियं, कम्मं षिपिऊन मुक्ति गमनं च ॥ ५५७ ॥ कमलं अनंत दिट्ठी, छेयं कम्मान दव्व बंधानं । छेयं जदि चेयनयं, कमल सुभावेन केवलं सहियं ॥ ५५८ ।। षादं षिपनिक रूवं, जैवन्तो परदव्व परमुहो तंपि । जइ जइवंत सहावं, पादं षिपिऊन पज्जाव गलियं च ॥ ५५९ ॥ मानापमान सुद्धं, माया मानं च सरनि विलयं च । छिंदंति विविहि कम्मं, छिंदतो पर दव्व भाव सभावं ॥ ५६० ॥
श्री तारण तरण अध्यात्मवाणी जी ग्रहनं चरन विसेषं, झानं ठानं च मिच्छ गलियं च । झानं उववन्न भावं, गिर उववन्न निम्मलं ममलं ॥ ५६१ ॥ घन घाय कम्म मुक्कं, ईर्ज सभाव मग्ग दिस्टंति । नो उववन्न सहावं, नो सभाव दिस्टि इस्टं च ॥ ५६२ ।। नो क्रित उत्पन्न सहावं, टंकोत् नंत अनंत परिनाम ।। जइ टंकोतं सहियं, नो उत्पन्न कम्म विलयंति ॥ ५६३ ॥ चू ऊर्ध सुद्ध सहियं, ठंकारं मुक्ति झान ममलं च ।। जइ ठान झान सहावं, चू संसार सरनि गलियं च ।। ५६४ ॥ चूकं च कम्मवल्ली, छेयं पर भाव कम्म तिविहं च । जदि छेय भाव पिच्छदि, चूकं कम्मान मुक्ति गमनं च ॥ ५६५ ।। नो कृत कम्म विपनं, जैवन्तो न्यान दंसनं चरनं ।। जै जैवन्त उवन्नं, नो क्रित पर दव्व भाव गलियं च ॥ ५६६ ।। धी ईर्ज पंथ सुद्धं, झान समत्थेन ऊर्ध सुद्ध सभावं । जै झान ठान सुद्धं, धी ईर्ज सभाव मुक्ति गमनं च ।। ५६७ ।। गिर उववन्न अनंतं, नो क्रित कम्म उववन्न विलयंति । जै नो सुभाव सुद्धं, ग्रहनं षिपिऊन कम्म बंधानं ।। ५६८ ॥ षस्टं इस्टं च सुद्धं, टंकोत्कीर्न भाव उवनं च । जै टंकोत् सुभावं, षिनं विपनं च कम्म बंधानं ॥ ५६९ ॥ कमल सुभाव संसुद्ध, ठंकारे सुभाव मुक्ति सहियं च । जै ठंकार ममल सहियं, कल लंक्रित कम्म भाव मुक्कं च ॥ ५७० ॥ कमल सुभाव जिनुत्तं, षादं पंच न्यान कम्म तिक्तं च । गिरा सहाव संजुत्तं, धी ईर्ज सभाव मिच्छ विलयंति ।। ५७१ ।।
(१२०)