________________
तृतीयः प्रस्तावः ।
एकदा मरदत्तेन प्रणुबोवतिकाऽय मा। वटोदस्य चौरम्य प्रविवेश मुखान्तरे ॥ ६२ ॥ मित्रानन्दो हमनूचे पश्याहो महदद्भुतम् । विवेशाडोलिकाऽ'कस्माच्छबस्य वदने कथम् ॥ ६३ ॥ भणित: कुपितेनेष मित्रानन्द ! तवाप्यरे । अत्रैवोलम्बितस्याऽऽस्येऽवश्यं वेक्ष्यत्यडोलिका ॥ ६४ ॥ तच्छ्रत्वा मृत्युभीतोऽमो निरानन्दागयोऽवदत् । पतिताऽडोलिका यस्मान्मतकस्य मुखे सखे ॥ ६५ ॥ जातेयमशुचिस्पृष्टा तदलं कोडयाऽनया। प्रत्यूचेऽमरदत्तम्तं ममास्त्यन्याप्यडोलिका ॥ ६६ ॥ (युग्मम्) इति प्रोक्ते ऽपि तं क्रीडाविमुख प्रेक्ष्य भाववित् । अागादमरदत्तोऽमी मित्रानन्दश्च मन्दिरम् ॥ ६७ ॥ हितीये दिवमेऽप्येनं दृष्ट्वा श्याममुखाम्बुजम् । पप्रच्छे त्यमरो मित्रं किं ते दुःखस्य कारणम् ॥ ६८ ॥ अतिनिबन्धपृष्टेन तैनाप्यस्य निवेदितम् । तच्छबस्य वचो येन गोप्यं स्यान्न मुहृज्जने ॥ ६८ ॥ तन्निशम्यामरः स्माह शबा जल्पन्ति न क्वचित् । तदियं व्यन्तरक्रीडा सम्यक् विज्ञायते न तु ॥ ७० ॥
(४।
घ च छ -स्य।
(१) च द यस्मान्मतकस्य मुखे मखे।
BL (३) डद -कोऽपि।
313 S45AO 1१०५ V.2