Kaharayana Koso

SR No.: 009701
Original Sutra Author: Devbhadracharya
Author: Punyavijay
Publisher: Atmanand Jain Sabha
Publication Year: 1944
Total Pages: 393
Language: Sanskrit
Classification: Dictionary
File Size: 30 MB

Page 85

देवभद्दसूरिविरइओ
कहारयण
कोसो ॥ सामन्नगुणाहिगारो।
॥ ६२ ॥
696+96+96+9
॥ १४२ ॥ किंच
अंतोरिहंतं विनास दाहिणावत्त सिद्धमाईणं । ज्झाणं च एत्थ किचं निचं परमेहिमुद्दाए करआवत्ते जो पंचमंगलं साहुपडिमसंखाए । नववारा आवत्तइ छलंति नो तं पिसायाई एयप्पभावमहवा सवं सवन्नुणो चिय मुणंति । तल्लेसुद्देसं पुण पत्थिव ! तुह किं पि उवइड
॥ १४३ ॥
॥
१४४ ॥
॥
१४५ ॥
।।
१४६ ।।
॥
१४७ ॥
॥
१४८ ॥
।। १४९ ।।
तो तक्खणदक्खिणविष्फुरंतलोयणविभावियन्मुदओ । नमिऊण मुणिं राया जंपेडमिमं समादत्तो भयवं ! कुणसु पसायं जहाविहीए ममं इमं देह । मा जियचितारयणं विफलं तुह दंसणं होउ तो जोगो ति विभाविय मुणिणा सो संतिनाहजिण भवणे । तीए गुहाए अदूरे नीओ चंदाविओ देवे गुरु-देव-तत्तपयडणपुत्रं सम्मत्तमुत्तमं दाउं । पंचपरमेट्ठिमंतो उबहाणपुरस्सरं दिनो उवहिओ य गुरुणा देवाणुप्पिय ! तुमाउ नो अन्नो । धन्नो जए वि विजह कहमन्नह एयसंपत्ती ? अवि लब्भइ चकितं सुराहिवत्तं सुरूव-सोहग्गं । न पुण परमेट्ठिमंतो एसो नीसेसकुसलकरो ॥ जं कहिउं पि न तीरेंइ न य जं विसए वि पडइ बुद्धीए । जं गोयरे य न मणोरहाण न मणे वि जं द्वाइ ।। १५१ ।। तंपि हु अर्चितमाहप्पपंच परमेहिमंत सामत्था । सज्जो कर्ज पुरिसो साहइ लीलाए नितं ।। १५२ ।। पेच्छसि इमं च जं भूमिनाह ! जिणसंतिमंदिरमुदारं । तं पि हु थेवाराहियपंचनमोकारविष्फुरियं ॥१५३॥ ताहि१ अर्हद्विन्यास: दक्षिणावर्त्तम् । लुप्तविभक्तिके पदे ॥ २ साधूनां प्रतिमाः द्वादश इति द्वादशसंख्ययेत्यर्थः ॥ ३ "णा भो दे प्रतौ ॥ ४ शक्यते ॥ ५ 'निर्धान्तं' निःशङ्कम् ६ ॥ "विफुरि प्रतौ ॥
१५० ॥
........
नरवर ! इमस्स मुणिणो किं रूवं मुणउ मारिसो मंदो ? । नवरं दिवोसेहिसाहिसाहियं पिव इमं मने ॥ १०८ ॥ कमन्नहा विरायइ सवणपुडं नागदमणिसारिच्छं । हिरिबेर मूलसुहुमा सुगंधिणो वा सिरोकेसा तंबोडपुडड.. - कसिणसिणिद्धा य सहह रोमाली । एयस्स कालिया तालिय व सोवन्नवन्नकए छायातरुं व पेच्छसु अच्छिन्नच्छायमंगमेयस्स । नवपल्लव व कंकेल्लिणो करा तह विरायंति थलकमलनिविसेसं उम्मुहपसरंतनहमणिमऊहं । चलणजुयं समहियवीयरविकर (१) व गिरिमिव सहइ इय भूमिपाल ! साहेमि केत्तियं एयसैन्तियं तुज्झ १ । पयइपसुनिविसेसो साहीण सया वि सहवासी उल्लव तं नरिंदो को एवं भासिउं परं सको ? | अत्तवहुमाणविमुहाई अहव हिययाई गरुयाण ता होउ दाणि भणिएण एहि एयस्स पायपडणेण । इय अप्पाणं कुणिमो पूँयमप्पडि मधम्मस्स इय ते भूमंडलसम्मिलंत भालयललुलियसिरकेसा । नमिउं मुणिं निविट्ठा उचियाणे पहिङमणा साहू वि जैहोच्चियकिर्चसेसमक्सेसिऊण आसीणो । जंपइ कत्तो ? के वा तुब्भे १ किं चेह करूं ? ति रन्ना पर्यंपियं कजमेत्थ तुम्हाण ताव पयनमणं । सेसं तु चित्तसंतावयं ति नो साहिउ जुत्तं तो दिवाणबलकलियसयलतबइयरेण मुणिवणा । भणियं नरिंद ! सविसायमेरिसं किं समुवसि ? १] दिव्यौषधिशाखिसाधिकमिव ॥ २ "सत्तियं प्रतौ । एतत्सत्कं तव । प्रकृतिपशुनिर्विशेषः शाखिनां सदाऽपि सहवासी ॥ ४डणस प्रतौ ॥ ५ यथोचित कृत्यशेषम् 'अवशेष्य' समाप्य ॥ ६ किञ्चिसे प्रतौ ॥ ७- तद्व्यतिकरेण ॥
।।
।। ११६ ।।
॥
११७ ॥
॥ ११८ ॥
॥
११९ ॥
३ 'पूतम्' पावनम् ॥
११
॥
॥
॥
॥
॥
।।
१०९ ॥
११० ॥
१११ ॥
११२ ॥
११३ ॥
११४ ।।
११५ ।।
5565
पश्चनम
स्कारे
श्रीदेवनृप
कथानकम् ।
॥ ६२ ॥