________________
योगशास्त्रम्
॥४९३॥
१ गुरुथुरगहणे थुइ तिणि वद्धमाणक्खरस्सरो पढइ । सक्कत्थवं थवं पढिअ कुणइ पच्छित्तउस्सग्गं ॥ १८ ॥ एवं ता देवसि राइयमवि एवमेव नवरि तर्हि । पढमं दाउ मिच्छा मि दुक्कडं पढइ सक्कत्थयं ॥ १९ ॥ aise करे विहिणा उस्सग्गं चितए अ उज्जोअं । वीयं दंसणसुद्धीए चिंतए तत्थ इममेव ॥ २० ॥ are निसाअइआरं जहकमं चिंतिऊण पारे । सिद्धत्थयं पढित्ता पमज्ज संडासमुवविसइ ॥ २१ ॥ पुव्वं व पुत्तिपेहणवंदणमालोयसुत्तपढणं च । वंदणखामणवंदणगाहातिगपढणमुग्गो ॥ २२ ॥
तत्थ य चिंतर संजमजोगाण न होइ जेण मे हाणी । तं पडिवज्जामि तवं छम्मासं ता न काउमलं ॥ २३ ॥ गाइगुणतीसूणयं पि न सहो न पंचमासमवि । एवं चउ ति दुमास न समत्थो एगमासं प ||२४|| (१) गुरुस्तुतिग्रहणे स्तुतीस्तित्रो वर्धमानाक्षरस्वरः पठेत् । शक्रस्तवं स्तवं पठित्वा कुर्यात् प्रायश्चित्तोत्सर्गम् ॥१८॥ एवं तावद् दैवसिकं रात्रिकमप्येवमेव नवरं तत्र । प्रथमं दवा मिथ्या मे दुष्कृतं पठेत् शक्रस्तवम् ॥ १९ ॥ उत्थाय कुर्याद् विधिनोत्सर्ग चिन्तयेच्चोद्योतम् । द्वितीयं दर्शनशुद्धौ चिन्तयेत् तत्रेदमेव || २० || तृतीये निशातीचारं यथाक्रमं चिन्तयित्वा पारयेत् । सिद्धस्तवं पठित्वा प्रमृज्य संदंशमुपविशेत् ॥ २१ ॥ पूर्वमिव वस्त्रिकाप्रेक्षणं वन्दनमालोचसूत्रपठनं च । वन्दनक्षमणावन्दनगाथात्रिकपठनमुत्सर्गः ॥ २२ ॥ तत्र च चिन्तयेत् संयमयोगानां न भवति येन मे हानिः । तत् प्रतिपद्ये तपः षड् मासांस्तावद् न कर्तुमलम् ॥ २३ ॥ एकाकोनत्रिंशदूनकमपि न सहो न पञ्च मासानपि । एवं चतुरस्त्रीन् द्वौ मासौ न समर्थ एकमासमपि ॥२४॥
te Roohoto o
तृतीय
प्रकाशः
॥४९३॥ ॥
