________________
योगशास्त्रम्
॥४७७।।
१ अच्छिन्नं वामयजाणुं नसिऊण तत्थ मुहपोति । रयहरणमज्झदेसम्मि ठावए पुज्जपायजुगं ॥ ९॥ सुपसारिअ बाहुजुओ ऊरुजुअलंतरं अफुसमाणो । जमलट्ठिअग्गपाणी अकारमुच्चारयं फुसइ || १० || अब्भंतरपरिअट्टिअकरगलमुवणीअ सीसफुसणंतं । तो करजुअलं निज्जा होकारोच्चारसमकालं ॥ ११ ॥ yer मुहर काकारसमं ठविज्ज रयहरणं । यंसदेणं समयं पुणो वि सीसं तहच्चे ॥ १२ ॥ काकारसमुच्चारणसमयं रयहरणमालुहेऊण । यत्ति य सद्देण समं पुणो वि सीसं तहच्चे ॥ १३ ॥ संफासं ति भणतो सीसेणं पणमिऊण रयहरणे । उन्नामिअमुद्धंजलि अव्वावाहं तओ पुच्छे ॥ १४ ॥ खमणिजो भे किलामो अप्पकिलंताणं बहुसुभेणं भे । दिण पक्खो वरिसो वा वइक्कंतो इय तओ तुसिणी ॥ १५ ॥ (१) अव्युच्छिन्नं वामकजानु न्यस्य तत्र मुखवस्त्रिकाम् । रजोहरणमध्यदेशे स्थापयेत् पूज्यपादयुगम् ॥ ९ ॥ सुप्रसारितबाहुयुग ऊरुयुगलान्तरमस्पृशन् । यमलस्थिताग्रपाणिरकारमुच्चारयन् स्पृशति ॥ १० ॥ अभ्यन्तरपरिवर्त्तितकरतलमुपनीय शिरः स्पर्शनान्तम् । ततः करयुगलं नयेद् होकारोच्चारसमकालम् ॥ ११ ॥ पुनरधस्ताद् मुखकरतलं काकारसमं स्थापयेद् रजोहरणम् । यंशब्देन समकं पुनरपि शिरस्तथैव ॥ १२ ॥ काकारसमुच्चारणसमकं रजोहरणमाश्लिष्य । य इति च शब्देन समं पुनरपि शिरस्तथैव ॥ १३ ॥ सफासं इति भणन् शिरसा प्रणम्य रजोहरणं । उन्नामितमूर्धाञ्जलिरख्याबाधां ततः पृच्छेत् ॥ १४ ॥ क्षमणीयो भवद्भिः क्लमोऽल्पक्लान्तानां बहुश्शुभेन भवताम् । दिनं पक्षो वर्षं वा व्यतिक्रान्तमिति ततस्तूष्णीकः | १५ |
तृतीय
प्रकाशः
॥४७७८
