________________
ज्ञानमीमांसा |
अह ण वि एवं तो गुण जहेन खीणंतराइओ अरहा। संते वि अंतराक्वयम्मि पंचप्पगारम् ॥२३४॥ - नन्दि० चू० । नन्दि० ० धर्म० गा० १३४२ नन्दि० म० । समयं ण देह लद्द व मुंजइ उपभुंजई य सम्वष्णू जम्मि देह लह व भुंज व तहेव एवं पि ॥ २३५॥ नन्दि० चू० । नन्दि० स० । धर्मसं०] गा० १३४३ । नन्दि० म० । देतस्स लभंतस्स य भुजंतस्स वि जिगस्स एस गुणो खीणंतराइयते जं से विग् ण संभव ॥ २३६॥ - नन्दि० चू० । नन्दि० ल० । धर्मसं० गा० १३४४ । नन्दि० म० । उवउत्तस्सेमेव य णाणम्मि व दंसणम्मि व जिणस्स । खीणावरणगुणोऽयं जं कसिणं मुणइ पासइ वा ॥ २३७ ॥ नन्दि० चू० । नन्दि० ल० । धर्मसं० गा० १३४५ । नन्दि० म० । तो भइ केवलाणं पत्तो इयरेयरावरणदोसो । भण्णइ चउणाणिस्स वि स एव दोसो समाविसइ ॥ २३८॥ एवं विणा वि णामं कारणमुप्पायविगमया पत्ता । एवं च सइ विष्णाणुब्भवो कह णु सिद्धाणं ? ॥ २३९ ॥ जुगवाणुओगिते बुधइ चढणानिणो विणा हे बिगमुप्पाओ जह तह जिणस्स जड़ होज को दोस्रो ॥ २४० ॥ अवा लीणावरणे जिणम्मि निकारणावरणदोसो न उ जुज्जइ छउमत्थे संतावरणे ति ते बुद्धी ॥ २४१ ॥ भइ छ उमत्थस्स वि णाणेगयरोवओगिभाव से संते वि खओवसमे सेसावरणं न संभवइ ॥ २४२ ॥ जेणं जया ण जाणइ णूणमुइण्णं तदा तदावरणं अध संतेण ण जाणइ मिच्छावरणक्खओवसमो ॥ २४३ ॥ एवं जं ञं का उववज्जइ जम्मि जम्म णागम्मि तं तं का जुत्तो तस्सावरणवखओवसमो ॥ २४४ ॥ ठिकालविवाओ णाणाणं न वि स ते चढण्णाणी एवं सति छठमत्थो अस्थि न जइ दंसणी समए ॥ २४५॥ - विशेषा० भा० गा० ३१०७ ।
।
।
पातो ण वि जाणइ जाणं व ण पासई जइ जिणंदो। एवं ण कयाइ वि सो सव्वण्णू सव्वदरिसी य ॥ २४६॥ नन्दि० चू० । नन्दि० ० धर्मसं० गा० १३४६ । नन्दि० म० । जुगनमजाणतो वि हु चतहिं णामेहिं जह चउण्णाणी भण्णइ तहेब अरहा सव्यण्णू सव्यदरिसी ये ॥ २४७ ॥ - नन्दि० पू० । नन्दि० ० धर्मसं०] गा० १३४७ । नन्दि० म० । तुले उभवावरणक्यम्मि पुग्वयरमुज्भवो करा दुबिहुबओगाभावे जिणस्स जुगवं ति थोरै ॥ २४८ ॥ नन्दि० चू० । नन्दि० ० धर्मसं० गा० १३४८ । नन्दि० म० । भैण्णइ ण एस जियमो जुगनुपने जुगनमेवेह होयव्यं उवओगेण एत्थ गुण तान दिद्रुतं ॥ २४९ ॥ नन्दि० चू० । नन्दि० ० धर्मसं० गा० १३४९ । नन्दि० म० ।
१ “जधा तओ तत्थस्स मतिसुतावधिणाणेसु अंतमुहुत्तो कालोवयोगसंभवो उवयोगाणुवयोगेण य छावद्विसागरा से द्वितिकालो दिट्ठो तथा जति जिणस्स गाणदंसणा सादिअपजवसान उपयोगाणुवयोगेण भवति तो को दोस्रो ! जति एवं ते णामयं तो इमं ते कथं अणुमतं भविस्सति ?” – नन्दि० चू० ।
" न च क्षयकार्येण अवश्यमनवरतमेव भवितव्यमिति दर्शयन्नाह" नन्दि० ० ।
६०१
२ " पुणो पर आह" - नन्दि० चू० ।
" व्याख्या - पश्यमपि न जानाति जानन् वा न पश्यति यदि जिनेन्द्रः । एवं न कदाचिदप्यसी सर्वज्ञः सर्वदशांच युगपदम्यतरोपयोगकालेऽन्यतरोपयोगानुभावादिति गाथार्थः नन्दि० ० ।
३ "उत्तरमाचा आह" नन्दि० चू० ।
" सिद्धान्तवाद्याह” – नन्दि० ल० ।
४ इयं तु निगदसिव नवरं क्षायिकभावमाधित्येति गाथार्थः " नन्दि० ०
1
५ " पर एवाह" - नन्दि० चू० ।
६ “व्याख्या- तुल्ये उभयावरणक्षये केवलज्ञानदर्शनावरणक्षये पूर्वतरं प्रथमतरमुद्भवः उत्पादः कस्य ? यदि ज्ञानस्य सकिनिबन्धन इति वाच्यम्। तदावरणक्षयनिबन्धन इति चेत् दर्शनेऽपि तुल्य इति तस्याप्युद्धवप्रसङ्गः । एवं दर्शनेपि वाच्यः । अतः खावरणक्षयेऽपि दर्शनाभाववद् ज्ञानस्याप्यभावप्रसङ्गः । विपर्ययो वा एवं द्विविधोपयोगाभावे जिनस्य युगपदिति चोदयत्ययं गाथार्थः " - नन्दि० ल० ।
७" उत्तरमाचार्य आह" नन्दि० चू० । "अत्र सिद्धान्तवाद्याह" - नन्दि० ल० ७७ स० त०
-