________________
परिशिष्टम् [१] इसिदत्ताकहा ॥]
[२७९ एगागिस्स कधिदं-जप्प (?) देवदाए भणिदा हं अज्जमुब्बोधितुं, 'अज्जे ! अज्जं चिय पभादमेत्ते राया पासंडाइं रक्खससंकाए णिच्छुभीहिति । तत्थ तुमं एवं रणो कधेज्जासि जा एस कणगरधेणं अरण्णादो तावसरूविस्स रक्खसस्स सुदा परिणेदुं इधाणिदा, एसा ते सुण्हा पच्छण्णरक्खसी लोगं खायति । अभिण्णाणं च ते एसा अज्ज तुह संतियं अण्णं पि मणसं घादेदुं खाहिदि । कुमारविउत्तं च पच्चइत (य)पुरिसेसु कल्लं दरप्पभाते सयणिज्जगदं चेव पच्छु (? च्चु ) वेक्खावेज्जासि । ततो से अवस्सं किंचि रक्खसलिंगं दटुं पत्तिज्जिहिसि सयं चेव । ततो रण्णा भणिदा-वच्च । एवं णाम, पेच्छामि ताव एतं ति ।
ततो तद्दिवसं राइणा सूलगल्लयववदेसेण अप्पणो पासे सप्पयोगं, जूरंतो वि तीय रक्खणाहेतुं, सव्वरातिं धरितो कणगरधो । ततो तीय पावाए रयणीए अण्णो रायपुरिसो धातितो । तस्स य रुधिर-मंसेसु इसिदत्तं कलंकेदुं अवक्कंता । कदकरणिज्जा य चेतितो (? ता) य पुरिसो मारितो त्ति । पच्चुवेक्खाविदा य अणुप्पएससुत्ता चेव राइणो [पुरिसा] । दिट्ठा य रुधिरचिलीणवदणा मंसपेसीसहाइगा इसिदत्ता । णिवेदिदा य राइणो। कुवितेण य राइणा णिट्ठरं अंबाडिदो भणिदो य कणगरधो-अरे ! धिरत्थु ते । तुम जाणतो वि माणुसखाइयं रक्खसिं परियड्डसि त्ति । सो य णिण्हवति-णत्थि एरिसं ति । रण्णा भणिदोगच्छ ताव, सुत्ताए चेव पेच्छ से मुहं ति । परिव्वाइया सच्चवादिणो, पच्चक्खदेवदा । तीय मे एदं जधट्ठिदं कधितं । तं च सोदूण लज्जिदो कुमारो । गदो इसिदत्तासगासं । पेच्छति य तं विबुद्धं तदवत्थगदं रुअंतिं । ततो सो वि गाढसिणेहपडिबद्धो रुअमाणो भणदि-पिए ! काई वो (?) करेमि ? ण सि मम वयणेण णिवारिदा । पेच्छ, केरिसं जादं ? ण य से (? सि) मया कस्सइ कधिदा । कधिदा सि राइणो पावपरिव्वाइयाए त्ति । एदम्मि देस-काले रण्णा सद्दावेदं चंडालाणं समप्पिता, भणिदा य-सिग्धं एवं दुरायारिं मसाणे णेदुं मारेध त्ति । अमारेताण वा तुब्भं कुलुच्छेदणं करेमि । इसिदत्ताए य सह मरणसंपट्टितो बला णिरुंभाविदो राइणा कणगरधो।
ततो रिसिदत्ता एगागिणी असरणा णिराणंदा पाणेसु गले वालेसु य घेत्तूणं आकड्विदा णगरमज्झयारेणं विलइदरत्तकणवीरकुसुमकंठगुणा, उवणीदवज्झपाणा (?) उग्घुस्समाणघोररक्खसिपडहा, बहुजणेण पेच्छिज्जमाणी, णिट्टरखरफरुसपाणणिब्भच्छिदाकड्डिदा पयट्टिदा रायमग्गेणं । भणति य रूवगुणक्खित्तहिदयो तरुणजणो-हा ! दट्ठ कदं वज्झं समाणवेंतेणं । अहो ! अकज्जं । किं एसा मारिज्जति । वरि लोए तीय खज्जमाणा वि । बहुओ य लोगो तं अणुकंपमाणो सोयति । अवि य,
णयणविहूणं च मुहं, चंदविहूणं च सव्वरिमुहं तु । णलिणिविहूणो व्व सरो, एदीय विणा दु जियलोगो ॥
१. वच्छ मो० विना । २. धाइयति खं० । ३. पच्चुवे० मो० । पत्तुवे० खं० मो० विना । ४. सव्वं मो० । ५. रूल्लगल्ल० खं० । ६. वेइडं पु० मो० । ७. अंताडिदो खं० । ८. पगले० खं० मो० विना । ९. पडिहा मो० विना ।
D:\chandan/new/datta-p/pm5\2nd proof