________________
૩૭૬
अध्यात्मतत्वालोकः
૨ સ્વર્ગ અને મોક્ષ એ બે જુદાં છે. કેમકે સ્વર્ગમાંથી પતન નિશ્ચિત છે, જ્યારે મોક્ષ પ્રાપ્ત થયા પછી ત્યાંથી પડવાનું હતું જ નથી. એ સિવાય, સ્વર્ગનું સુખ ઈન્દ્રિયજનક છે, અતવ દુઃખમિશ્રિત અને નાશ પામનારું છે, જ્યારે મોક્ષનું સુખ બાતમભાવરૂપ છે, અતએ સર્વથા કલેશરહિત અને નિત્ય-સ્થિર છે.
(2) The site of a heavenly being and that of an eman. cipated soul are quite different states, because a soul in the former state is certainly to fall down from beaven to a lower state, while there is no suoti lapse írom the latter (liberated) statt. The happiness in heaven is deripel írom senses, and for this reason, it is finite and not upalloyed with alliction, while that in the liberated state ting of the very nature of the Supreme Soul, is imperishable as well as unmixed with misery.
सकर्मकाकर्मकता द्विधाऽऽत्माऽऽदिमस्तु संसारितया प्रसिद्धः । મજ નિવૃત-
મુસાફિરવિધીવત જ છે ને રૂ .
૩ આત્માના મુખ્ય બે ભેદ પડે છે. સકર્મક (કર્મયુક્ત) અને અકર્મક (કમરહિત છે. સકર્મક આત્મા સંસારી છે અને અકર્મક આત્મા નિવૃત, મુક્ત, સિદ્ધ, બ્રહ્મ આદિ શબ્દથી ઓળખાવવામાં આવે છે.
(3) Souls are of two kinds, namely, those subject to, and those freed from, the forces of Kuzma; the former are termed embodied beings (Fiel), while the latter are variously designated as Nirvrita, Mukta, Siddha, Brubria etc.
मोक्षाप्तये योगविदः पुराणा योगस्य पन्थानमदीदृशन्नः । अष्टाङ्गभेदः स पुनः प्रसिद्धः प्रदर्श्यते किञ्चन तत्स्वरूपम् ॥४॥
Ahol Shrutyanam
