________________
अध्यात्मतत्वालोकः
49. At the horrible time of death, when, leaving hard-earned wealth, body and Łouses etc., one departs from here, Dharma (merit) alone, accompanies and becomes helpful in the future journey.
३३०
अनेन देन करिष्यसे यत् पुण्यं तदन्यं भवमेध्यतस्ते । सुखावहं भावि समर्थशक्ति स्ववर्गतस्त्वेकतमोऽपि नैव ॥ ५० ॥
૫૦. આ શરીરથી જે પુણ્ય કમાઁ કરીશ, તે સમય ક્તિવાળુ હાઇ પરલેાકમાં જઈશ ત્યાં તને સુખદાયક થશે; પરંતુ કુટુ ંબ-પરિવારમાંથી કે ઇ સહાયક થવાનું નથી.
50. Whatever good de de you ferform here, the powerful merit acquired therefrom will alone accompany you to the next world and be giving happiness to you there; but none of your fau ily or other relations will then be of any use or help to you.
विनश्वरं विश्वमसारमेतज् ज्ञात्वा स्थिरीकृत्य मनः स्वकीयम् । विचारयान्तःकरणे यथावत् कल्याण- संसाधनमात्मनः का ? ॥ ५१ ॥
૫૧, આ બધુ` વિનશ્વર અને અસાર સમજી, અને પેાતાના મનને સ્થિર કરી અતઃકરણમાં ખરાખર વિચાર કર કે આત્માનું સાચુ કલ્યાણ શેમાં છે.
51. Ponder deeply upon what the spiritual good consists in, knowing the whole phenomenal world to be unsubstantial as well as perishable, and abandoning the ticklences of mind.
अस्ति त्रिलोक्यामपि कः शरण्यो जीवस्य नानाविधदुःखभाजः ? धर्मः शरण्योऽपि न सेव्यते चेद् दुःखानुङ्गस्य कुतः क्षयः स्यात् १ ॥ ५२ ॥
Aho! Shrutgyanam
