________________
૨૧૪
अध्यारमतवालोकः अध्यात्मधाराधरसभिपाते मनोमरी पुष्यति योगबीजम् । पुण्याकुरा निर्भरमुल्लानित सर्वत्र शान्तिः प्रतरीतरीति ॥ ८ ॥
૮ મનરૂપ મરુદેશમાં અધ્યાત્મ જલધર વરસત બીજ પુર્ણ થાય છે, પુણ્યાં કુરો અધિકાધિક ઉલસિત થાય છે અને સર્વત્ર ખૂબ શાંતિ પ્રસરે છે.
8. With the pouring down of the shower of Adliyatma the seed of Yog* takes rout in the barren mind, sprouts of merit shoot forth in aburdance and Everywhere quietude reigns. (Yoga utans concentration of this suind os tine loal Baturs of the Sun)
अध्यात्म भानौ प्रतरप्रतापे मनोना- परिभासमाने । તમાં? શુત મો-g, વાય-કારક ઘરનીધ્યતે |
il
૯ મનરૂપ નગરીમાં પ્રણ તા તા પર બે અધ્યાત્મરૂપ સૂર્ય તપતાં તિમિર કેમ રહે? ભેગ–પંક તે સુકાઈ જાય અને કપાયરૂપ એને ત્યાંથી ભાગવું પડે.
9. When the sun of spiritu:) ligtit shines resplendent in ibe city of mine, low on ther: b3 any room for the darkness of ignorance? The mire of desires dries up and the thieves of moral uncleanlineas flee away.
आनन्दपूणा च सुधा समाधि वितन्यतेऽध्यात्म-सुधाकराय । स्पृहा यदीये हृदि नाविरासीत पशुर्नूरूपेण स मोघजन्मा ॥ १० ॥
૧૦ આનન્દ પૂર્ણ માધિરૂપ સુધી પ્રસરાવતા એવા અધ્યાત્મ-સુધાકરની સ્પૃહા જેના હદયમાં જાગરિત નથી થઈ, તે નિસ્ટાર-નિરર્થક જમધારી માણસ માણસના આકારમાં પશુ છે.
10. The person with no yearning for the spiritual moon.
Aho! Shrutgyanam
