________________
भक्त-गीतम्
(२५७ ]
(28-29) Let Thy worship be constantly steady in me-the worship wbich is a flame in the horrible darkness of Samsara, an antidote for all anguishes, a hearth in the cold of delusion, a repository of all happiness, and which moulds good conduct, renoves mental refuse and leads to the path of Yoga.
तितिक्षा संयम धैर्य बलं बुद्धिं च धारयन् । त्वत्प्रसादाद् विकास्यात्मा भवेयं जनसेवका! ॥३०॥
પ્રભુ! તારા પ્રસાદથી તિતિક્ષા, સંયમ, વૈર્ય, બલ અને બુદ્ધિ એવા ગુણે ધરાવતે વિકાસશીલ જનસેવક બનું ! ૩૦
(30) Oh my dear God ! Through Thy grace may I be an humble progressive server of people, having the good qualities of forbearance, continence, resolution, fortitude, strength and talent!
त्वदीयसेवासिद्धान्तं सोल्लास समनुव्रजन् । प्रभवेयं त्वदासन्नमागन्तुमधिकाधिकम् !
॥३१॥
પ્રભુ! તારા સેવા-સિદ્ધાન્તને ઉલ્લસિત હૃદયથી બરાબર અનુસરી વધુ ને વધુ તારી નજીક આવવા સમર્થ બનું! ૩૧
(31) O my lord ! may I be able to come to Thee more and more closely, fairly and buoyant-heartedly adhering to Thy grand doctrine of Sirrice ( सेवा ).
कृताञ्जलिः प्रार्थितवानिदं त्वां
लमे स्म तस्माच मनःप्रसादम् । अयं च भूयाद् भगवन् ! मम त्वत्
प्रसादपात्रीभवनस्य हेतुः !
॥३२॥
Aho! Shrutgyanam
