________________
बोनाक्रन्दनम्
(23) I know that every soul in itself responsible for its own action. One has to undergo the result of what is done by one. The course of nature can never be changed.
परन्त्वाक्रन्दनेऽपि स्यात् सुखं मे पुरतस्तव । प्रसीदति मनोऽनेन प्रसादस्ते तदेव च
|| ૨૪ 1
એમ છતાં, તારી આગળ આક્રદાન કરવું મને ગમે છે. તારી આગળ આકન્દન કરતાં પણ મને સુખ થાય છે. એથી મન પ્રસન્ન થાય છે. અને મનની [સાત્તિવકો પ્રસન્નતા એ જ તારી પ્રસન્નતા છે. (આત્મપ્રસાદ એ જ પરમાત્મપ્રસાદ ) ૨૪
( 24 ) But even from my wailings before Thee, I derive self-satisfaction or quiet consolation. It pleases my mind, and the very pleasure of the mind may be regarded as Thy garce.
यदि ते वचनं कुर्या सुखी स्यां नियमादहम् । नान्यथा सुख-मार्गोऽस्ति न वा कोऽपि सुखापेकः ॥२५॥
જો તારા ઉપદેશ પ્રમાણે ચાલું તે હું જરૂર સુખી થાઉં એ નકકી વાત છે. અને એ સિવાય, સુખી થવાને બીજે કઈ રસ્તો પણ નથી. દુનિયામાં કઈ એમ જ સુખ આપનાર મળી જાય એ બિલકુલ અસંભવિત છે. ૨૫
( 25 ) I l abide by Thy praachings i, e. if I advanoz on the path of rectitude, I would, certainly and invariably be happy. There is no other way to hippiness and there is none else who can bestow happiness, without one's having recourse to that (the path of rectitude ).
जगतामेकमाधारं भवव्याधि--भिषग्वरम् । अखंडानन्दचिन्मूर्ति धन्योऽहं त्वामुपागतः
Ahol Shrutgyanam
