________________
द्राविडप्रासादलक्षणं नामकषष्टितमोऽध्यायः । १५९ प्राग्नीवभूपिता सा स्यात कुम्भं कुर्यात ततः। जङ्घास्तम्भस्तृतीयायां सत्तारचतुर+कः ॥ ८७ ।। ततो मालाथ लशुलं भरणं कुम्भकाण्डको । उच्छालं गण्डको ही प्रत्येक स्थुः स्तर स्तरम् ।। ८८ ।। पद्म सार्धस्तरं विद्याद् भागऽर्थे पट्टिका तथा । भागमेकं वसन्तः स्याद मागं वासन्तपट्टिका ।। ८९ ।। कपोतं त्रिस्तरं कुर्याच्छेदमेकस्तरं ततः। ततश्च मे(ढकं मरं?) विदधीत स्तरं स्तरम् ।। ९० ॥ तत्पट्टिका तु भागार्धं (भदं) भागार्धमेव च । कण्ठो वेदी पट्टिका (च) त्रीण्येतानि स्तरं स्तरम् ।। ९१ ।। स्तरस्या भवेच्छेदः कण्ठः सार्धस्तरं ततः । भागाध पट्टिका कायाँ तावती पद्मपत्रिका ॥ ९२ ॥ चतुर्भागा भवेद् घण्टा गुणद्वारसमन्विता । द्विस्तरं कारयेत् कुम्भं घण्याचाः स्थितमूवतः ॥ ९३ ॥ एवं भूमिस्तृतीयैषा चतुर्थी कथ्यतेऽधुना । कर्तव्या (पट्टरा?)जङ्गा महास्तम्भसमन्विता ॥ ९४ ॥ मालाथ लशुनं तद्वद् भरणं कुम्म एव च । उच्छालं गण्डकं हीरमिति प्रा+ पृथक पृथक् ।। ९५॥ सार्धभागं भवेत् (पादपट्टः) पट्टिकार्धस्तरं ततः । वसन्तं (स्त)रमेकं स्यात् तत्संज्ञः(१) पट्टिका स्तरम् ॥ ९६ ॥ कपोतं द्विस्तरं विद्याच्छेदं चार्षस्तरं ततः । मेहं तथैव कुर्वीत मकरं च स्तरं बुधः ॥ ९७ ।। पदिकां मकराख्यां च च्छेदमेकस्तरं विदुः । स्तरमेकं भवेत् कण्ठः स्तरस्याधं च पट्टिका ॥ ९८ ॥ तथैव वेदिकां कुर्याच्छेदमयस्तरं पुनः । सार्धभागं प्रकुति कण्ठदेशं विचक्षणः ॥ ९९ ॥ 1. 'द मकरम्' इति स्यात् । २. 'तत्संज्ञा 'इति स्यात् ।
"Aho Shrut.Gyanam"
