________________
१०८
वि भण्णति तेसिं अंडयं ।। सूत्रम् २७२-' लेणसुहमे' देणं-आश्रयः सत्त्यानाम् । उत्तिगलेणं गद्दभगउकेरी । भूमीए भिगू फुडिया दाली [ स्फुटिता राई] । 'उजुर्ग' बिलं । ' तालमूलगं' हेट्ठा विच्छिण्ण उवरि तणुगं। ‘संबुक्कावत्तं' भमंतयं ॥ सूत्रम २७४---" वासायासं० "। इयाणि सामग्णा सामायारी-दोसु वि कालेसु विसेसेण वासासु आयरिओ दिसायरिओ सुत्तथं वाएइ ।
वज्झाओ सुत्तं वाएति । पवती गाणादिसु पवत्तेति-णाणे यढ परियट्रेहिं सुणेहिं उहिसावेहिं एयं १ देसणे दसणसत्थाई पढ परियट्रेहिं सुणेहि वा २ चरित्ते पच्छित्तं वहार्हि, अणेसण दुप्पडिलेहिताण करेंत वारेति, बारसविहेण तवेण जोयावेति, जो जस्स जोगो ३ । थेरो एतेसु चेव गाणादिमु सीततै थिरीकरेति पडिचोदेति, उञ्जमंतं अणुवूहति । गगी अण्णे आयरिया मुत्तादिणिमित्तं उवसंपण्णा । गणान्छेझ्या साधू घेत्तुं बाहिरखेत्ते अच्छंति उद्धावणा-पधावण-खेत्तोवधिमग्गणेमु असिवादिसुं उञ्जुत्ता। अण्णं वा जं 'पुरतो कट्टु' पुरस्कृत्य सुहदुखिया परोप्पर पुच्छंति; खेत्तपडिलेहगा वा दुगमादो गता ते अण्मण पुरतो कातुं विति, अणापुच्छाए ण वति । किं कारण ! वासं पडेज, पडिणीतो वा, अहवाऽऽयरियवाल-खमग-गिलाणाणं घेत्तव्वं, तं च ते अतिसयजुत्ता जाणमाणा कारणं दीवेत्ता। पच्चवाया-सेहसण्णायगा वा असंखडयं या केणति सद्धि पहिणीओ वा । एवं वियारे यि पडियमुच्छियादि पच्चवाता ।। सूत्रम् २७५ --गामाणुगामं कारणिओ दूतिजति ॥ सूत्रम् २७६-'अण्णतरं वा विगति ' खीरादि, 'एवदियं ' एत्तियं परिमाणेण, 'एवतिखुत्तो' एत्तियवारातो दिवसे वा मोहुन्भवदोसा खमगगिलाणाणं अणुष्णाता॥ सूत्रम् २७७---'अण्णयर तेगिच्छं' वतिय-पेत्तिय-सेंभिय-सणिपाता आतुरो, वेज्जो पडिचरओ, ओसध-पत्थभोयणं 'आउट्टित्तए' करेत्तए, करणाथै आउशब्दः॥ सूत्रम् २७८-- अण्णतरं' अद्धमासादि 'ओरालं' महल्लं । समत्थो असमत्थो वेयावच्चकरो पडिलेहणादि करतओ अस्थि, पारणगं वा संधुकणादि अस्थि ॥ सूत्रम् २७९--भत्तपच्चरखाणे नित्थारतो न णित्यारओ, समाधिपाणगं णिज्जवगा वा भत्थि, णिप्फत्ती वा अस्थि णन्थि । 'अण्णतरं उवहिं 'ति वत्थ-पत्तादि ट्रैक । अधासन्निहिता, अणातावणे कुत्थणं पणतो । अह णस्थि पडियरमा उल्लति हरिज वा उदगवघो जायते, तेण विणा हाणी ॥ सत्रम् २८१--" वासावासं०"। अणभिग्गहियसेज्जासणियस्स मणिकोट्टिमभूमीए वि संथारो सो अवस्स घेत्तव्यो । विराहणा" पाणा सीतल कुंथू०" सीतलाए भूमीए अजीरमादी दोसा, आसणेण विणा कुंधूसंघटो, णिसेज्जा मइलिजति, उदगवधो भइलाए उरि, हेदा वि आदाणं कर्मणां दासाणं वा । उच्चं च कुन्चं च उच्चाकुच्चं, न उचाकुचं अणुच्चाकुच्च । भूमीए अणंतरे संथारए कए अवेहासे पिथीलि कादिसत्तवधो दोहजाइओ या उसेज तम्हा उच्चे कातव्यो। उक्तं च--
हत्थं लंबति सप्पो०गाधा। कुच्चे संघसएण कुंथू-मंकुणादिवधो । अणटाबंधी' पाखस्स
१ पाणाणि णिज्ज प्रत्य० ॥ २ "क" इति चतुःसंख्याद्योतकोऽक्षराङ्कः । ३ अविहायसि इत्यर्थः ॥ ४दीहादीओ वा प्रत्य. ॥
"Aho Shrut Gyanam"