________________
पृष्ठ क्र.
२
(१८)
परिशिष्टम्-१ श्रीधर्माचार्यबहुमानकुलक-मूलवृत्तानि ।
मूलवृत्तानि नमिउं गुरुपयपउमं, धम्मायरियस्स नियसीसेहिं । जह बहुमाणो जुज्जइ, काउमहं तह पयंपेमि ॥१॥ गुरुणो नाणाइजुया, महणिज्जा सयलभुवणमझंमि । किं पुण नियसीसाणं, आसन्नुवयारहेऊहिं ॥२॥ गरुयगुणेहिं सीसो अहिओ, गुरुणो हविज्ज जइ कहवि । तहवि हु आणा सीसे, सीसेहिं तस्स धरियव्वा ॥३॥ जइ कुणइ उग्गदंडं, रुसइ लहुएवि विणयभंगंमि । चोयइ फरुसगिराए, ताडइ दंडेण जइ कहवि ॥४॥ अप्पसुएवि सुहेसी हवइ, मणागं पमायसीलो वि । तहवि हु सो सीसेहि, पूइज्जइ देवयं व गुरू ॥५॥ ॥ जुम्मं ॥ सो च्चिय सीसो सीसो, जो नाउं इंगियं गुरुजणस्स । वह कज्जम्मि सया, सेसो भिच्चो वयणकारी ॥६॥ जस्स गुरुम्मि न भत्ती, निवसई हिययंमि वज्जरेहव्व । किं तस्स जीवीएणं, विडंबणामेत्तरूवेणं ॥७॥ पच्चक्खमह परोक्खं, अवन्नवायं गुरूण जो कुज्जा । जम्मंतरे वि दुलहं, जिणिंदवयणं पुणो तस्स ॥८॥ जा काओ रिद्धीओ, हवंति सीसाण एत्थ संसारे । गुरुभत्तिपायवाओ, पुप्फसमाओ फुडं ताओ ॥९॥ जलपाणदायगस्स वि, उवयारो न तीरए काउं । किं पुण भवन्नवाओ, जो तारइ तस्स सुहगुरुणो ॥१०॥ गुरुपायरंजणत्थं जो, सीसो भणइ वयणमेत्तेणं । मह जीवियंपि एयं, जं भत्ती तुम्ह पायमूले ॥११॥ एयं कहं कहंतो न, सरइ मूढो इमं पि दिटुंतं । साहेइ अंगणं चिय, घरस्स अब्भिंतरं लच्छिं ॥१२॥ ॥ जुम्मं ॥ एसा च्चिय परमकला, एसो धम्मो इमं परं तत्तं । गुरुमाणसमणुकूलं, जं किज्जइ सीसवग्गेणं ॥१३॥
१०७
११७
१४२
१५३
१७७
१७७
१९६