________________
प्रकारान्तरेण विनयभेदाः।
* १सुस्सूसणा अणासायणा य विणओ उ दंसणे दुविहो । दंसणगुणाहिएसुं किज्जइ सुस्सूसणाविणओ ॥१॥ सक्कारब्भुट्ठाणं संमाणासणअभिग्गहो तह य । आसणअणुप्पयाणं किइकम्मं अंजलिगहो य ॥२॥ इंतस्सऽणुगच्छणया ठियस्स य पज्जुवासणा भणिया । गच्छंताणुव्वयणं एसो सुस्सूसणाविणओ ॥३॥'
सत्कारः - स्तवन-वन्दनादिः, अभ्युत्थानं-विनयार्हस्य दर्शनादेवासनत्यजनम्, सन्मानो - वस्त्रपात्रादिभिः पूजनम्, आसनाभिग्रहः पुनस्तिष्ठत एव गुरोरादरेणासनानयनपूर्वकमत्रोपविशतेति भणनम्, आसनानुप्रदानं-स्थानात्स्थानान्तरे आसनस्य सञ्चारणम्, कृतिकर्म-वन्दनकम्, अञ्जलिग्रहः-अञ्जलिकरणम्, शेषं प्रकटम्, अनाशातनाविनयः पुनः पञ्चदशविधः, तस्य चेदं स्वरूपम् -
અને અનાશાતના. જે દર્શન ગુણથી અધિક હોય તેમના વિષે શુશ્રુષણાવિનય કરાય છે. સત્કાર = સ્તવન-વંદન વગેરે, અભ્યત્થાન = વિનયયોગ્ય વ્યક્તિના દર્શન થતા જ આસન છોડવું તે, સન્માન = વસ્ત્રો વગેરેથી પૂજવું, આસનાભિગ્રહ = ગુરુનું આદરપૂર્વક આસન લાવી “અહીં બેસો’ એમ કહેવું, આસનઅનુપ્રદાન = એક સ્થાનથી બીજે સ્થાને આસન લઈ જવું, કૃતિકર્મ = વંદન, અંજલિગ્રહ = હાથ જોડવા. આવતા હોય તો સામા જવું, રહેલા હોય ત્યારે સેવા કરવી, જાય ત્યારે પાછળ જવું - આ શુશ્રુષણાવિનય
सनातन विनय १५ ॥२ छ - तीर्थ.४२, धर्म, भायार्य, उपाध्याय, स्थविर,
१. शुश्रूषणा अनाशातना च विनयः तु दर्शने द्विविधः ।
दर्शनगुणाधिकेषु क्रियते शुश्रूषणाविनयः ॥१॥ सत्काराभ्युत्थाने सन्मानासनाभिग्रहौ तथा च । आसनानुप्रदानं कृतिकर्म अञ्जलिग्रहश्च ॥२॥ आगच्छतः अनुगमनता स्थितस्य च पर्युपासना भणिता । गच्छदनुव्रजनं एषः शुश्रूषणाविनयः ॥३॥
