________________
મધ્યમા
પાઠ ૧૧
थाय छे भने पूर्वना अ इ उ हीर्ध थाय छे. तृणेढि । मूढः आरूढः लू..
लू. । आ + रुह् + त ढस्तड्ढे १।३।४२
। भुज् ५. भोगव, रक्षा . खा. पा. ओदनं भुङ्क्ते भुनजो ऽ त्राणे ३ | ३ | ३७
પાઠ ૧૧ મો
१००
गए। २
अदादि
१ द्विष् भने आरान्त धातुखोथी अन् (ह्य 3. यु. ५.१.) नो विऽस्थे उस् [ पुस् ] थाय छे.
वा द्विषतोऽनः पुस ४ । २ । ९१
२ उस् [ पुस् ] प्रत्यय पर छतां, अंत्य आ नो लोप थाय छे. या + उस् - अ + या + उस् = अयुः । पक्षे अयान् । इडेत् पुसि चाऽऽतो लुक् ४।३।९४
૩ વ્યંજનથી શરૂ થતા વિત્ પ્રત્યય પર છતાં, બીજા ગણના धातुखोना अन्त्य उनो औ थाय छे. यु + ति = यौति । उत औविति व्यञ्जनेद्वे: ४।३।५९
४ व्यंनथी श३ थता वित् प्रत्ययो पर छत, तु, रुखने સ્તુ ધાતુની પછી પ્રત્યયની આદિમાં વિકલ્પે હૂઁ આવે છે. रु + तिरु + ईति = रवीति । पक्षे रौति । यङ्-तु-रु- स्तोबहुलम् ४।३।६४
૫ વ્યંજનથી શરૂ થતા વિત્ પ્રત્યયો પર છતાં, વ્રૂં ધાતુની પછી પ્રત્યયની આદિમાં ર્ફે નિત્ય આવે છે. ब्रूतः परादिः ४।३।६३
ब्रू + ति :
ब्रवीति ।
=
