________________
श्रीविचाररत्नाकरेऽपरतटे
॥ द्वितीयस्तरङ्गः ॥ यद्वदनामृतकुण्डादुदिता मुदितं करोति जननिवहं ।
अमृतच्छटेव वाणी, स जयति जिनपुङ्गवो वीरः ॥१॥ अथ श्रीमहानिशीथविचारा लिख्यन्ते
तत्र च समुदायीकृतसकलपापप्रकृतिभ्योऽप्यसङ्ख्यातगुणं व्रतसंयमखण्डनोत्सूत्रभाषणादरणोपेक्षणोद्भवं पापमित्यभिप्रायो लिख्यते
दुप्पडिक्वंताणं निययकम्माणं ण अवेइयाणं मोक्खो घोरतवेणं अज्झोसियाणं वा, अणुसमयं बंधए, कम्मं नत्थि अबंधो उ पाणिणो मोत्तुं सिद्धे अजोगी य सेलेसीसंठिए तहा, सुहं सुहज्झवसाएणं असुहं दुट्ठज्झवसायाओ, तिव्वयरं तिव्वयरेण मंदं मंदेण वा संचिण्णे, सव्वेसिं पावकम्माणं एगीभूयाण जत्तियं रासिं भवे तमसंखगुणं वयतवसंजमचारित्तखंडणविराहणे उस्सुत्तमग्गपन्नवणपवत्तणआयरणोवेक्खणेण य समज्जिणेइ अपरिमाणगुरुतुंगा, महया घणनिरंतरा, पावरासी खयं गच्छे, जहा तं सव्वोवाएहिमायरे ॥
१. पुव्वि दुक्कयदुचिन्नाणं दुप्पडिकंताण निययकम्माणं ।
न अवेइयाणं मोक्खो, घोरतवेण अज्झोसियाण वा ॥ [म.नि./मू.३३५] अणुसमयं बज्झए कम्मं, नत्थि अबंधो उ पाणिणो । मोत्तुं सिद्धे अजोगी य, सेलेसी संठिये तहा ।। [म.नि./मू.३३६] सुहं सुहज्झवसाएणं, असुहं दुट्ठज्झवसायओ। तिव्वयरेण तु तिव्वयरं, मंदं मंदेण संचिण्णो ।। [म.नि./.३३७]
सव्वेसिं पावकम्माणं एगीभूयाणं जेत्तियं रासिं भवे तमसंखगुणं वय-तव-संजम-चारित्तखंडणविराहणेण उस्सुत्तुम्मग्गपन्नवण-पवत्तण-आयरणोवक्खणेण य समज्जिणे [म.नि./मू.३३८] महानिशीथ अ.२ / उ. ३ प्रत्यन्तरे एतादृशः पाठः ।।
D:\ratan.pm5\5th proof
