________________
व्यसने धर्मसेवे तेतलिसुतकथा ]
[ १५५. व्यसने धर्मसेवे तेतलिसुतकथा ]
विज्जाहर[पुर]संकासं जणनिरंतरं सुविभत्ततियचउक्कचच्चरं छुहापंकधवलहराणुगयं तेयलिपुरं नाम नयरं । तत्थ य रिऊवणदावानलो कामिणीकुसुमसंडमयलंछणो कणगरहो राया । सुरसुंदरिविब्भमा कमलावई से भारिया । तेयलिसुओ से मंती । मूसियारसेट्ठिधूया अच्चतरूववई पोट्टिला से भारिया । सो य राय (या) विसयतण्हाओ जाए पत्ते वावाइए ( एइ) । अण्णदियहम्मि भणिओ मंती कमलावईए- 'रक्खसु एक्कं दारयं, जेण अम्हाण आवयाकाले तरणं हवइ' । तेनोक्तम्– “यदभावि न तद् भावि, भावि चेन्न तदन्यथा ।
इति चिन्ताविषघ्नोऽयमगदः किं नि (न) पीयते ?" ॥ [ ]
उक्तं च- “सुखी न जानाति परस्य दुःखं, न यौवनस्था गणयन्ति शीलम् । आपद्गता निर्गतयौवनाश्च, आर्ता नरा धर्मपरा भवन्ति ॥ [ ]
[ ३०३
I
देवीए भणियं— 'परमत्थओ एवमेव, तहा वि लोगठिई एसा' । तहाविहभवि - 10 यव्वयाए समकालं पोट्टिलि (ल) या दारियं, कमलावई दारयं पसूया । तओ दिन्नो दारओ पोट्टलया(लाए), इयरीए दारिया । राइणा पुच्छियं - 'किं जायं देवीए ?' । परियणेण सिट्ठ——बालिया' । तओ [कमेण] कयं से नामं कणगज्झओ । मरणपज्जवसाणयाए य समत्थ (त्त) सत्ताणं अण्णदियहम्मि पंचत्तीहूओ राया । चिताउण नरिंदाण देवीए परमत्थं कहेऊण अहिसित्तो कणगज्झओ । अण्णया पोट्टिला मंतिणो 15 अणिट्ठा जाया । साहुणीओ वसीकरणाणि पुच्छंतीए ताहिं साहुधम्मे पडिबोहिया तेयलिसुयं भणेइ - 'तए मुक्का करेमि पव्वज्जं' । तेण भणियं - 'पडिबोहेसु' । ‘एवं’ ति पडिवज्जिऊण कयनिक्कलंकसामण्णा उप्पन्ना सुरलोयम्मि देवत्ताए । कणगज्झओ वि जाओ महानरिंदो । भणिओ जणणीए - 'वच्छ ! ते एस जीवियदायओ मंती, एयस्स सम्मं वट्टिज्जसु' । तओ नियत्तो सव्वेसु रज्जनिबंधणेसु कायव्वेसु त्ति । एवं 20 तिवग्गसारं ‘बैहुयणपसंसणिज्जं जीवलोयसुहमणुहवंताण समइक्कंतो कोइ कालो । पोट्टिलादेवस्स बोर्हितस्स वि न मंती संबुज्झइ । तओ चिंतियं सुरेण - 'जाव आवयं न पत्तो, ताव न बुज्झइ' त्ति ।
१. ज. क. बहु' ।
D:\mala.pm5\2nd proof
5
25