________________
माध्यस्थ्ये सुव्रतसाधुकथा ]
[२९७ [१५०. माध्यस्थ्ये सुव्रतसाधुकथा ] सुदंसणपुरे सुलसनामो गाहावाई । सुजसा से भज्जा । ताण य जिणवयणभावियमईणं तिवग्गसारं मणुयसुहमणुहवंताण जाओ दारओ। कयं वद्धावणयं, पइट्ठियं च से नामं सुव्वइ(य) त्ति । गब्भकालाउ आरब्भ सुहंसुहेण वड्डमाणो संपत्तो जोव्वणं । जाओ विज्जाहरीणं पि पत्थणिज्जो। तहाविहथेराण समीवे साहुधम्मं सोऊण निविण्ण- 5 भवपवंचो कह कह वि गुरुयणाणुण्णाओ पूइयजिणसाहुसंघो महाविभूईए पव्वइओ एसो। गहिया दुविहा वि सिक्खा । कालेण य एकल्लविहारपडिमं पडिवज्जिऊण विहरिउमाढत्तो । तओ उवओगपुव्वयं देवपरिसागएणं भणियं पुरंदरेण-अहो ! सुव्वयसाहू न राग-दोसेहिं चालिज्जइ' त्ति । इममसद्दहंता पत्ता दोण्णि तियसा परिक्खणत्थं । एकेण भणियं-'अहो ! महाणुभावो एस मुणी कुमारबंभयारी' । दुइएण भणियं- 10 'अदट्ठव्वो एसो, जेण कुलवंसविवच्छेओ कओ' त्ति ।
अपि च-"अपुत्रस्य गति स्ति०" [ ] इति श्लोकः ।
पुणो वि दाविया जणणि-जणया विसयासत्ता विलंवंता मारिज्जमाणा य । पुणो समाढत्ता अमुकूलोवसग्गा, विउरूविया सव्वे उउणो । समोयरियाओ सुरसुंदरीयाओ। समाढत्तं नाणाविहरसहावभावकरणंगहाराइजुयं पिक्खणयं । तहा वि न राग-दोसेहिं 15 अभिभूओ त्ति । तओ उप्पण्णं केवलं, जाव संपत्तो नेव्वाणं ति ।
॥सुव्वयक्खाणयं समत्तं ॥
आलोयणाइपुव्वं आराहेंताण जायए सिद्धी । पंडवरुक्खलयाणं धिइमइणं व नरलोए ॥१४॥ [आलोचनादिपूर्वमाराधयतां जायते सिद्धिः।
पाण्डववृक्षलतयोधृति-मत्योरिव नेरलोके ॥९॥] कथमिदम् ?
१. क. ज. °ई य । २. क. ज. महाराय । ३. क. ज. सं° । ४. क. ज. धी। ५. क. ज. नवर। ६. क. ज. पं० ।
D:\mala.pm512nd proof