________________
रागे धनमित्रकथा ]
[२८९ विनडियमणेण भणियमणेण माणेण–'अलं मद्दणब्भंगणोवक्कमेण, न मे तेण य वराएण थेवा वि पीडा कीरइ' त्ति । पच्चूसे तह च्चिय लग्गा दोण्णि । मच्छियमल्लो अंचियसरीरो जाहे न तरइ जुज्झिउं, तओ वइसाहट्ठाणं काऊण ठविओ। तेण भणिओ अट्टणेण फलहि त्ति । तओ सणालं तोडियं सीसं । गहिया पडागा । पुरिं संपत्ता, संपत्ततिवग्गसुहं ति। अओ भण्णइ-अट्टणेण पुच्चिएण जहट्ठियं फलिह(लहि)मल्लेण सिटुं , तहा गुरुणो । आलोएयव्वं, न जहा मच्छियमल्लेण कयं तहा कायव्वं ।
॥फलिह( लहि )मल्लक्खाणयं समत्तं ।
जुवईए रागरत्तो रायविरुद्ध करावए पुरिसो । मित्तं पि आवयाए पक्किवइजहा य धणमित्तो ॥१०॥ [युवतौ रागरक्तो राजविरुद्धं कारयति पुरुषः ।
मित्रमप्यापदि प्रक्षिपति यथा च धनमित्रः ॥९०॥] कथमिदम् ?
[१४७. रागे धनमित्रकथा] दंतपुरे दंतच(व)क्को राया । सच्चवई से महादेवी । आवण्णसत्ताए य दंतमयपासायकीडणम्मि डोहले जाए राइणा नियदेसपडहत्थिदंता आणाविया नरिंदाहिंतो । 15 अण्णो गेण्हंतो दंडिज्जइ । समाढत्ता दंतवलहिया । इओ य तत्थेव धणमित्तो वणियसुओ । दोन्नि से भारिया । धणसिरी पढमा । पउमसिरी बिइया अच्चंतवल्लहा य। अण्णया सिं भंडणे पयट्टे भणियं धणसिरीए–'हला ! किं ते ममाहितो अब्भहियं ?, जेण गव्वमुव्वहसि, न य ते सच्चवईए विव दंतवलहिया कीरइ' । तीए भणियं–'अवस्सं कारवेस्सामो' । पविट्ठा कोवघरे । पुच्छिओ परियणो वणिणा-'कत्थ 20 पिययमा ?' । दाविया परियणेण । तेण भणियं-'पिए ! किं केण ते अवरद्धं ?, किं वा न संपण्णं ?, जेण कुविया सि' । पुणरुत्तं च वाहरियाए साहिओ निययाभिप्पाओ-'जइ दंतवलहियं न करेसि, तओ अवस्सं पाणे परिच्चयामि' । चिंताभरनिब्भरस्स संपत्तो निययचित्तविब्भमो सब्भावनिही दढमित्ताहिहाणो बालसुही। भणियं
१. क. सं° । २. क. मि ।
D:\mala.pm5\2nd proof
