________________
औत्पत्तिकीबुद्धौ रोहकादिकथा:]
[२७३ परपुरिसासत्ता एसा' । न तीए सह आलवेइ त्ति । तओ तीए रोहयविलसियं नाऊण भणिओ-'पुत्तय ! सुट्ठ वट्टीहामि'त्ति । तओ तेण भणिओ पिया पुणो वि–'पुरिसो पुरिसो'त्ति । 'कत्थ सो ?' पुच्छिएण निययछाया दाविया । 'अहो ! जारिसो इमो पुरिसो, सो वि एयारिसो'त्ति वेलिओ साणुरागो महिलाए जाओ ॥ अण्णया पिउणा सह उज्जेणीयं गओ रोहयखुड्डुओ । गहियधण्णा य पत्ता सिप्पानईतीरे । तओ तत्थ 5 पुत्तं मोत्तूण गओ से जणओ नयरिं पम्हुट्ठपुडयस्स । रोहएण वि तियचउक्काइसणाहा लिहिया पुलिणे नगरी । तेण पएसेण राया आगच्छंतो भणिओ रोहएण-'भो ! अमुणिय-परमत्थं अपिसुणिो तुरयारूढो य रायकुले पविससि ?' । संजायविम्हएण य पुच्छिओ राइणा । तेण वि जहाविभागं दाविया नयरी । 'को सि तुमं ?' । तेण भणिओ(य) भरहसुओ रोहयनामो । बाहिरियाए वसामो ॥ राइणो य एगूणाणि 10 पंचमंतिसयाणि । एगं बुद्धिमंतं ताण सामियं गवेसेइ । तओ रोहयबुद्धिजाणणत्थं भणिया तग्गामवासिणो नडा-'जा एसा महल्लिया भे सिला, तीए मंडवं करेह' । तओ विसण्णा सव्वे वि । रोहओ य जणएण विणा विससंकाए न भुंजइ । तओ रोवंतो गओ समवाए जणयसमीवं । जणएण भणियं-'वच्छ ! पणट्ठा अम्हाण भोयणासा, जेण राइणा सिलाए मंडवो कराविओ' । तेण भणियं–'एहि ताव भुंजामो, पच्छा 15 करिस्सामो' । परुत्तं च तेण भणिया गया सगेहेस । अण्णदियहम्मि खणाविऊण दीहखड़े निवेसिया तत्थ सिला, तस्स तले ठियं सव्वं । निवेइयं राइणो । 'केण कयं?' पुच्छिए सिटुं-'रोहएण' ॥ तओ मेंढओ पट्ठविओ, भणाविया य–'एस पक्खेण एत्तिउ च्चिय पच्चप्पिणियव्वो, न दुब्बलयरो, न बल(लि)ओ' । रोहओ पुच्छिओ । तेण वरुएण सह बंधाविो । बलं जायं पि तदंसणाओ अवेइ ॥ पुणो 20 कुक्कुडो पेसिओ ‘एस एक्कागी जुज्झावेह' । अदाओ पुरओ कओ, तत्थ चुणंतं पडिबिंबं दट्ठण जुज्झिउं पयत्तो । पुणरवि तिलाणमणेगाणि खारिसहस्साणि पेसियाणि, 'तिलमाणेण य तेल्लं दायव्वं' । तओ आयरिसमाणेण गहिया ॥ पुणो भणाविया'वालुयावरत्तं पट्ठवेह' । तेहिं भणियं–'सण्हा थूरा वा जारिसी कायव्वा, तारिसं पमाणं दंसेहि' ॥ पुणरवि जुण्णो पेसिओ करी । अणुदियहं च जीयंतस्स पउत्ती दायव्वा, न 25 मयस्स । तओ तम्मि मए विन्नत्तं राइणो–'देव ! अज्ज सो हत्थी न उठेइ, न चरइ,
१. ह. हिय । २. ह. पच्चिप्पिण' । ३. ह. विरूवे । ४. ह. क. उप्प ।
D:\mala.pm5\2nd proof