________________
[२७१
जिह्वेन्द्रिये सोदासकथा] उक्तं च- "कामशोकभयोन्मादवैरस्वप्नाद्युपप्लुताः ।
अभूतानपि पश्यन्ति पुरतोऽवस्थितानिव" ॥[ ] "तीरात् तीरमुपैति रौति करुणं चिन्तां समालम्बते किञ्चिद् ध्यायति निश्चलेन मनसा योगीव युक्तेक्षणः । स्वां छायामवलोक्य कूजति पुनः कान्तेति मुग्धः खगो धन्यास्ते भुवि ये निवृत्तमदना धिग् दुःखिनः कामिनः" ॥ सुयदेविपसाएणं सुयाणुसारेण साहियं चरियं । भद्दाए निसुणितो वेरग्गं पावइ मणूसो ।
[१०९. घ्राणेन्द्रिये राजकुमारकथा] वसंतउरे नयरे गंधप्पिओ कुमारो । सो य घडणावाए रमंतो सवक्किजणणीए 10 पउत्तविससंजोइयगंधजिंघणाओ मओ त्ति ।
[११०. जिह्वेन्द्रिये सोदासकथा ] सोमणसे नगरे सोदासो राया । भोयणवेलाए अवहरियमामिसं बिरालेण । अवसरेण न पत्तं मंसं सूवयारेण । तओ डिंभं वावाइऊण सुसंभियं दिण्णं । 'अहो ! न एयारिसं मए कया वि भुत्तपुव्वं' । बिइयवासरे परिविटुं सामण्णमामिसं । तओ भणियं 15 राइणा-'जारिसं कल्ले परिविटुं, तारिसमणुदिणं दायव्वं' । दिण्णाभएण पिसुणिए सब्भावे अणुदिणं माणुसमंसं भुंजिउं पयत्तो । मुणियवुत्तंतेण य वारिओ मंतिमंडलेण, अट्ठायंतो य पक्कित्तो अडवीए । ठइओ से पुत्तो रज्जे । सो य तत्थ अणुदिणं माणुसाणि वावायंतो चिट्ठइ । अण्णया तेण पएसेण सत्थेण सह मुणिणो वच्चंता ठिया तत्थ काउस्सग्गेण । आगओ एसो । तवसत्तीए य न उग्गहब्भंतरे पविसइ । कया धम्म- 20 कहा। वेरग्गमग्गावडिओ नियत्तो एयाउ दुव्ववसियाउ त्ति । उवणओ कायव्वो ।
॥ सोदासक्खाणयं समत्तं ॥
१. ह. क. सं°।
D:\mala.pm5\2nd proof
