________________
।
स्त्रीचरित्रकथा]
[२६३ सो सुंदरीविरत्तो इच्छइ रमणीउ दिव्वरूवाओ।
गुणवंतयम्मि दिढे कस्स मणो ठाइ इयरम्मि ? ॥ 'भयवं कहं पुण एताउ पाव्विज्जंति ?' । साहुणा भणियं-'मुणिधम्मेणं नेव्वाणं पि पाविज्जइ, का गणणा एयासु ?' त्ति । अवि य
मुणिधम्माओ विसिट्ठो फलमिह मोक्खो जिणेहिं पण्णत्तो।
सुरनरसुहाइं अणुसंगियाइं इह किसिपलालं व ॥ तओ पाविओ नासिक्कपुरं तक्कालाणुरूवनिव्वत्तियासेसकायव्वो पव्वइओ सुंदरीनंदो। परिपालियजहट्ठियसामण्णो गओ देवलोगम्मि । मुणियाणंतरभववुत्तंतो निव्वत्तियतियसकायव्वो सुरसुंदरीहिं सह भोगे भुंजिउं पयत्तो त्ति । उवणओ कायव्वो।
सुयदेविपसाएणं सुयाणुसारेण साहियं चरियं । सुंदरिनंदस्स फुडं निसुणंतो लहउ निव्वाणं ॥
॥सुंदरीनंदक्खाणयं समत्तं ॥
दो नरपसुणो वंचइ जुवई एक्केण चेव रुण्णेण ।
आगमणेणं पइणो गमणेण तहा अणाडस्स ॥७८॥ [द्वौ नरपशू वञ्चयति युवतिरेकेन चैव रुदितेन ।
आगमनेन च पत्युर्गमनेन तथाऽनाट(जार)स्य ॥७८।।] अनाट: परपुरुषः । शेषं स्पष्टम् । कथं चैतत् ?
[१०४. स्त्रीचरित्रकथा] कुसुमपुरं । धणवाहो सत्थवाहपुत्तो । बंधुमई से भारिया । तीए य सह जीयलोगसुहमणुहवंतस्स समइक्कंतो कोइ कालो । अण्णया विबोहियरइनाहे संपत्ते 20 वसंते वारिज्जंतो वि वयंसाइएहिं पयट्रो सत्थाहसओ देसंतरं संववहारवडियाए । अण्णदियहम्मि उज्झिऊण माणं भणिओ बंधुमईए त्ति
"तइ वच्चंते पिययम ! वच्चइ सव्वं पि मज्झ तणुसोक्खं । जइ नीयसीसं दर्द्ध वच्चसि को तं निवारेइ ?" ॥
१. ह. क. सं° । २. क. मण° ।
D:\mala.pm5\2nd proof
