________________
10
क्षान्तौ क्षुल्लककथा]
[२५१ नीहरिउमाढत्तो। ‘मा सम्मुहो नीहरंतो एयं दहिस्सामो' । सो य जत्तियं जत्तियं नीसरइ, तत्तियं तत्तियं छिंदइ । कोवविवागं भावेतो पंचनमोक्कारपरो मरिऊण उववन्नो राइणो अग्गमहिसीए पुत्तत्ताए । सो य देवयापरिग्गहिओ । तीए सिटुं राइणो–'संपयं विरमसु विसहरमारणाओ, पुत्तो य ते पहाणो हविस्सइ, नागदत्ताहिहाणं च कायव्वं' । विसिट्ठडोहलयसंपाडणेण वड्डिओ गब्भो । उचियसमए पसूया देवी । जाओ दारओ। 5 कयं महावद्धावणयं । पइट्ठावियं से नामं नागदत्तो त्ति । वड्डिओ देहोवचएणं कलाकलावेण य । अच्चंतोवसमाइगुणेहिं मुणेइ य जिणधम्मं । पुव्वब्भासेण खुड्डुओ च्चिय पव्वइओ । अपि च
"जन्म जन्म यदभ्यस्तं दानमध्ययनं तपः ।
तेनैवाभ्यासयोगेन तदेवाभ्यस्यते पुनः" ॥[ ] सो य अणंतरतिरियाणुभावेण अईवछुहालू सूरुग्गमाओ आरब्भ ताव भुंजइ जाव अत्थमणसमओ त्ति । अवि य
वटुंति तस्स दंसणनाणचरित्ताणि सबुभुक्खाए ।
तम्मि य गच्छे खमगा सहंति चत्तारि सुरपणया ॥ पढमं चाउम्मासियखमगो, तओ परओ तेमासिओ, तत्तो वि परओ दोमासिओ, 15 तओ वि परओ मासिओ, ततो वि परओ खुड्डुओ त्ति । ते य सव्वे खमगे वोलिऊण वंदिओ खुड्डुओ भावसारं देवयाए । नियत्तंती य गहिया चाउम्मासियखमएण अंचले'आ कडपूयणे ! वयं परमतवस्सिणो मोत्तूणं एयं कूरगड्डययं वंदसि !' । सा भणइ'भावखमगमहं वंदामि' । सा य तं खुड्डयं न मुंचइ । अन्नदियहम्मि सूरुग्गमे च्चिय गहियदोसीणेण य निमंतिओ चाउम्मासियखमगो । रोसुप्पिच्छेण य निच्छूढं भाणे । 20 'मिच्छा मि दुक्कड'पुव्वयं भणियं चेल्लएण-'उदरभरणासत्तेण नोवणीओ खेलमल्लओ' । तं निच्छूढमुद्धरिऊण संवेगसारं निमंतिओ तेमासिओ । एवं चउण्हं पि निच्छूढमुज्झिऊण लंब(घ)णयमुक्खिवंतो गहिओ खमगेण हत्थे । संवेगसारं च चिंतियमणेण–'अहो ! मे अधण्णया, जेण सव्वं पि दियहं पसुणो विव आहारंतस्स वच्चइ, अण्णं च जाओ म्हि सव्वेसिं कण्हाहि व्व उव्वेयकारी' एवमप्पाणयं 25 निंदमाणस्स, कस्मपरिणइं भावेंतस्स, कसायविवागं चिंतेंतस्स, संसारासारत्तणं निरूवेंतस्स, पसत्थेसु अज्झवसायट्ठाणेसु वट्टमाणस्स, समुच्छलियजीववि(वी)रियस्स, समाढत्तखवगसेढिणो, सुक्कज्झाणनलनिद्दड्डकम्मचउक्कयस्स उप्पण्णं केवलं नाणं ।
D:\mala.pm5\2nd proof