________________
नमस्कारप्रभावे श्रावकसुतकथा]
[२४५ मउलिओ कमलसंडो, वियसिओ कुमुयागरो, निलीणो पक्खिगणो, पसरिओ घूयसद्दो, पयट्टो दूइयायणो, आउलीहूओ कामिणीगणो त्ति । अवि य
"अत्थमिए दिणनाहे महुयरविरुएहिं रोविए नलिणी।
अहवा मित्तविओगो भण कस्स न दूसहो होइ ?" ॥ तओ विचित्तवण्णेहिं लिहियं कावालिएण मंडलं, मुक्का सुपाए सिरा, भरियं 5 रुहिरस्स कवालं, पज्जालिया वसाए पईवया, अप्फालिओ डमरुओ, पक्खित्तं बलीए सह रुहिरं, पडिच्छियं गयणाओ भूएहिं । एवं च निव्वत्तियासेसतक्कालोचियकायव्वेण निवेसियं मडयं मंडलए । निहित्तं से दाहिणकरे करालकरवालं । भणिओ सो कावालिएण-'वसाए मडयस्स चलणे मक्खेसु' । तहा कए समाढत्तो मंतं परिचिंतेउं कावालिओ । सप्फरयाए मंतस्स पयलियं मणाय मडयं । तओ संखद्धचित्तेण 10 सुमरिओ पंचनमोक्कारो सावयसुएण । निवडियं मडयं । पुणो वि गाढतरं परावत्तिओ मंतो । अद्धुट्ठियं मडयं । पंचनमोक्कारपरावत्तणाओ दुइयवाराए वि पडियं मडयं । तओ पुच्छिओ कावालिएण-'भो ! मंतं न याणसि?' । तेण भणियं-'जइ साहेसि, तओ जाणामि' । तओ अच्चत्थं परावत्तिए मंते मुक्कट्टहासं गहियखग्गं उप्पइयं गयणंगणे, भमिऊण थेवंतरं 'दुस्साहिया किच्चा साहगस्स पडइ' त्ति वावाइऊण इ(अ)सिणा 15 कावालियं पडियं मडयं । जाओ कावालिओ दोन्नि सुवण्णकोडीओ । तओ संजायपच्चएण य निदिओ सावयसएण अप्पा-'अहो ! इहपरलोगसहावहो न मए पावेण कओ गुरूवएसो, तेण दारुणं वसणं संपत्तो म्हि । नमोक्कारसुमरणाओ य न वावाइओ, अत्थो य जाओ, तप्पभावाओ धम्माइणो वि भविस्संति । ता महाणुभागगयमग्गमणुसरंताणं न विहलो आसाबंधो हवइ त्ति । अपि च
"मातङ्गानां मदान्धभ्रमदलिपटलश्यामगण्डस्थलानां, ये मार्गेणानुयाताः क्षणमपि हरिणाः क्षुच्छ्रमग्लानदेहाः । तेऽवश्यं भूतलस्थैस्तरुणतरुलतापल्लवैर्यान्ति तृप्ति,
प्रायस्तुङ्गानुगानां न भवति विफलो वीप्सितार्थाभिलाषः" ॥[ ] पच्चूसे पडिवन्नसावगधम्मेण भणिओ दंडवासिओ-'दाएस रायाणं' । पणरुत्तं 25 भणिए कह कह वि दाइओ राया। साहिओ एस वुत्तंतो। पव्वइयपुरिसोवलद्धपच्चएण य अणुन्नायं तं तस्सेव सुवण्णयं । सव्वहा जाओ परमसावगो । तओ तिवग्गसारं
20
D:\mala.pm5\2nd proof