________________
भक्त्याऽऽराधने चित्रकरसुतकथा ]
सुयेदेविपसाएणं सुयाणुसारेण साहियं चारियं । संखित्तं निसुणंतो पावइ मोक्खं सयासोक्खं ॥ ॥ अज्जरक्खियक्खाणयं समत्तं ॥
भक्त्यादिभिर्देवा अपि वशवर्त्तिनो भवन्तीत्याह
भत्तिविणयाइएहिं देवा वि वसम्मि होंति किं चोज्जं ? | जह जक्खो तोसविओ चित्तगरसुएण साकेए ॥ २९ ॥ [भक्तिविनयादिभिर्देवा अपि वशे भवन्ति किं चोज्जं (आश्चर्यम्) ? । यथा यक्षस्तोषितः चित्रकरसुतेन साकेते ॥ २९ ॥]
[ ३५. भक्त्याऽऽराधने चित्रकरसुतकथा ]
I
अत्थि भरहद्धालंकारभूसियं तिहुयणसिरिसंकेयट्ठाणं साकेयाहिहाणं महानयरं । 10 तत्थ य उत्तरपुरच्छिदिसिभाए सुरप्पियाभिहाणे संनिहियपाडिहेरो जक्खो । सो य वरिसं वरिसं कयमहूसवो निव्वत्तियचित्तकम्मो य तं चित्तकरं वावाएइ । अह चित्तिज्जइ जणमारं विउव्वेइ । तओ य कोसंबीए एगो दारगो विण्णाणत्थी पत्तो साकेयं । पविट्ठो एगपुत्तयाए चित्तकरीए गेहे । एवं च तीए सुएण सह संवसंतस्स समइक्कंतो कोइ कालो । अन्नया आगओ से चित्तेयव्ववारओ, परुन्निया थेरी । 15 पुच्छिया कोसंबीदारएणं । तीए वि कहियं - मम पुत्तस्स अवसरो । तेण भणियं'वीसत्था चिट्ठसु, अहं चित्तिस्सामि' । तीए भणियं - ' किं तुमं पुत्तो न हवसि ?' | तेण भणियं - 'तह करेमो, जहा जीवंतो जक्खो तोसेस्सामो' । तओ कयत्तिरत्तोववासो ण्हायविलित्तसियवत्थनियत्थो नवेहिं कलसेहिं अभिलेस ( प्पे ) हिं वण्णएहिं अट्ठगुणमुहपोत्तीए ठइयवयणो सव्वहा परमभत्तिविण्णाणाइसएहिं चित्तिऊण उग्घाडियाणि 20 अच्छीणि । कयपरममहूसवो पायनिवडिओ विन्नविउमाढतो त्ति | अवि य— " खमसु सुरप्पिय ! जं भे अयाणमाणेण किंचि अवरुद्धं । पणिवइयवच्छल च्चिय हवंति तुम्हारिसा जेण” ॥
१. ह. क. ज. संम° ।
[ १४९
D:\mala.pm5\2nd proof
5