________________
दुषमाप्रभावे आषाढसूरिकथा ]
[११३ पुढवीए नरयंमि । वेयरणी पुण कालिंजरवत्तिणी[ए] गंगाए महानईए वंज्झ(विंझ )स्स य अंतराले वानरो भविस्सइ । संपत्तवयसो य सयमेव जूहं पडिवज्जिऊण साहुसत्थेण सह कहकहविमुक्कं मुणियजिणवयणं सल्लियचरणं रुक्खासन्नथंडिल्लगयं वेयणाणि(भि) भूयं साहुं दट्ठण सुमरियजाइस्सरणो तक्खणपव्वयाणियसल्लोद्धरणिसंरोहणिमूलीहिं तं पन्नवेऊण कयभत्तपरिच्चाओ पंचनमोक्कारपरो सहस्सारे उववज्जेहि 5 त्ति । कालंतरेण एवं कए उववन्नो सो तत्थ वानरो त्ति ।
अओ भन्नइ-जहा तेण मुणीणमणुकंपाकिरियाए देवलोगो पत्तो, एवमन्नो वि पावइ ॥
सुयदेविपसाएणं सुयाणुसारेण साहियं चरियं । संखेवेण महत्थं वित्थरओ मुणसु सिद्धते ।
॥ वेयरणिक्खाणयं समत्तं ॥
दुःषमायां च परमार्थवेदिनो मिथ्यात्वं गच्छन्तीत्याह च
भावियजिणवयणा वि य दूसमकालम्मि जंति मेच्छत्तं । जह अज्जसाढसूरी विबोहिओ चेल्लसुरेण ॥२५॥ [भावितजिनवचना अपि च दुःषमाकाले यान्ति मिथ्यात्वम् ।
यथाऽऽर्याषाढसूरिविबोधितश्चिल्लकसुरेण ॥२५॥] कथमिदम् ?
[२८. दुषमाप्रभावे आषाढसूरिकथा] एगत्थ सन्निवेसे सुत्तत्थतदुभयविहण्णुणो पंचविहायाररया दसविहसामायारीपरायणा अणेगगणसीसपरिवारा अज्जासाढाभिहाणा सूरिणो । ते य जो जो साहू कालं 20 करेइ, तं तं आलोयणाणसणपंचनमोक्कारसमाहिजणणपुव्वयं भणंति-'अवस्सं तए तियसेण होयव्वं, जेणेवं जिणवयणे पडिवज्जइ
"अविराहियसामन्नस्स साहुणो सावयस्स य । जहण्णो सोहम्मे उववाओ भणित्तो(ओ) तेलोक्कदंसीहिं" ॥[त्रै.दी./२५९]
१. ज. उ । २. ह. क. ज. सं° । ३. ह. दुःख ।
D:\mala.pm5\2nd proof