________________
१०२]
[ सविवरणं धर्मोपदेशमालाप्रकरणम् अग्गियओ, पव्वइओ, बहुली, सागरओ य । जायाणि कलागहणजोग्गाणि । मंतिणा य पच्छन्नघरए छोढूण कुमारं भणिओ लेहायरिओ-'तहा कुणसु जहा अणन्नसरिसं विन्नाणं कलाओ य गेण्हइ कुमारो' । तत्थ ट्ठिएण य सह दासरूवेहि गहियाओ कलाओ।
मणहरकलाभिरामो कंतिल्लो जणियजणमणाणंदो ।
दट्ठव्वदिट्ठिसारो संपुण्णससि व्व सो जाओ ।। तहा ते वि बावीसं सुया समुवणिया लेहायरि[य]स्स । तस्स वि सम्मं गाहिंतस्स वि अजोग त्ति ण गेण्हंति. अंबाडिया य उवज्झाएणं ति । उक्तं च
"लालनाद् बहवो दोषास्ताडनाद् बहवो गुणाः। 10
तस्मात् पुत्रं च भार्यां च ताडयेन्न च लालयेत्" ॥[ ] ततो तं खलीकाऊण जणणीणं साहिति–'उवज्झाओ अम्हे अंबाडेइ' । ताओ भणंति–'कें सुलहाणि पुत्ताणि जम्माणि ?, जेण कुमारे अंबाडेसे' त्ति ।
"उपदेशो हि मूर्खाणां प्रकोपाय न शान्तये ।
पयःपानं भुजङ्गानां केवलं विषवर्द्धनम्" ॥[ ] 15 ततो जणणि-जणयाइएहिं उवेक्खिया, लेहायरिएण असिक्खविया पणट्ठविन्नाणा
समत्थजणहसणिज्जा जाया । इओ य, महिरमणीचूडामणिभूयाए महुरापुरीए जियसत्तू राया, रइसंकासा निव्वुई नाम धूया । सा य संपत्तजोव्वणसव्वालंकारभूसिया गया पिउणो वंदणत्थं । विणयगुणावज्जिएण य भणिया जणएण–'वच्छे ! गेण्हसु जहारुइयं वरं' । तीए भणियं
"कुलरूववणि(विण)यजोव्वणकलाकलावेहिं जो ममं जिणइ ।
सरिसत्तणं च पावइ से नाहो ताय ! मे होउ" ॥ तेण भणियं-'एवं करेसु । को पुण एयारिसो होज्जा' ? । अहवा संति इंदपुरवासिणो इंददत्तस्स बावीसं सुया । ताण इक्कं वरेमि त्ति चंतितीए भणियं(ओ)
जणओ ‘पट्ठवेसु इंदपुरे' । तेण वि महाविच्छड्डेण पेसिया तत्थ । सुयं इंददत्तेण 25 महानरेंदधूया मम पुत्ताण सयंवरा आगच्छइ, ता पहाणो हं सेसराईणं । कमेण य पत्ता
20
१. ज. उ। २. ह. विक्खे , ज.
खेवि ।
D:\mala.pm5\2nd proof
