________________
प्रवचनकलङ्कापहारे सुभद्राकथा ]
[७७ गओ साहुसमीवम्मि निसामिओ धम्मो जाओ कवडसावगो । कालंतरेण य सम्म निसामिति(त)स्स परिणओ सब्भावेण । तओ कहिऊण मुणीण परमत्थं जाओ अभयकुमारसरिसो सावगो । जिणदत्तेण वि साहम्मिउ त्ति काऊण दिन्ना से सुभद्द त्ति । अवि य- कायमणिणो निमित्तं गहिओ चिंतामणी वि कवडेणं ।
मुणियगुणे भावेणं गहिए इयरो वि संपत्तो ॥ निरूवियं वारेज्जयवासरं । समाढत्ताणि दोसु वि इब्भकुलेसु तक्कालाणुरूवाणि कायव्वाणि । कमेण आणंदिए णागरयजणे पत्ते वीवाहदिवसे महाविभूए समोव्बूढा सा तेणं । एवं च तीए सह सब्भावसारं जीयलोगसुहमणुहवंतस्स वोलीणो कोइ कालो। अन्नदियहम्मि भणिओ जिणदत्तो नियगेहे नी(ने)मि सुभदं जिणदत्तेण भणियं'उवासगभत्तो सव्वो वि ते सयणो अणणुवटुंतीए मा कलंकं काहि' त्ति । तेण भणियं– 10 'अन्नम्मि गेहे काहामो' । तहा कए तीए सह जिण-साहु-साहम्मिय-संघदाणवंदणपूयासारं धम्मत्थकामसणाहं बुहजणपसंसणेज्जं जियलोगसुहमणुहवंतस्स समइक्कंतो कोइ कालो त्ति । जिणधम्ममच्छरेणं पइसइ(य)णो तीए छेड्डमलहंतो रोसानलपज्जलिओ खवेइ कइ(ह) कह वि अप्पाणं । पुणरुत्तं च सयणेण भण्णमाणाणं वि ण से पइणो चलियं चित्तं । अन्नदियहम्मि पत्तो खमगमुणी भेक्खट्ठा । गहिय- 15 भेक्खस्स पवेट्ठमच्छिम्मि कणोज्जं । तं चावणीयं सुभद्दाए जि(जी)हाए लिहिऊण य संकेतो य से चीणपेट्ठतिलओ मुणिणो भालम्मि। अवसरो त्ति काऊण भणिओ से भत्तारो सयणेण–'संपयं किं भणिहिसि' ? त्ति । अवि य- “गिण्हइ दोसे वि गुणे जो रत्तो होइ जम्मि वत्थुम्मि । दुट्टो गुणे वि दोसे मज्झत्थो दो वि णिरूवेज्ज"॥
20 चिंतियं से पयणे (इणा)-'जइ नाम विसुद्धोभयपक्खा मुणियजिणवयणा धम्माणुरत्ता एसा वि एयारिसमुभयलोगविरुद्धं कुणइ, ता किमेत्थ भन्नउ' ? । ण तहा उवयरइ । तत्तो चिंतियं सुभद्दाए–'किमेत्थ चोज्जं ? जं गिहिणो कलंकं पाविति, एवं(यं) खु महादुक्खं, जं मह कज्जे पवयणक्खिसा । ता तहा करेमि, जहा पवयणस्स उण्णई हवइ' । चिंतिती ए[सा] कओववासा सियवत्थाभरणकुसुमसोहिया 25 ठिया सम्म[दि] ट्ठिणो देवस्स काउस्सग्गेणं ति । अवि य
D:\mala.pm5\2nd proof