________________
७४]
[ सविवरणं धर्मोपदेशमालाप्रकरणम् वाहरिओ सिद्धो, जाओ ववहारो । सिद्धएण भणियं-'महाराय ! समारोवियगरुयभर त्ति काऊण अम्हाण तए दिन्नो वरो, ता जइ मए वि भारो घेत्तूण मुक्को, सक्केवेण सो जइ तेण समणगेण उक्खित्तो, ता किं न दायव्वो से मग्गो' ? । राइणा भणियं–'सुट्ठ
दायव्वो' । तेहिं भणियं-'देव ! न तेण तणमेत्तो वि भारो समुक्खित्तो' । ततो 5 चारित्तधम्मदेसणापुव्वयं परूविओ अट्ठारससीलंगसाहस्सिओ भारो त्ति ।
वोझंति नाम भारा ते च्चिय वोझंति वीसंमति( ते )हिं। सीलभरो वोढव्वो जावज्जीवं अविस्सामो ॥ मुणिवूढो सीलभरो विसयपसत्ता तरंति णो वोढुं ।
किं करिणो पल्लाणं उव्वोढुं रासहो तरड् ? ॥ 10 तओ संजायसंवेगा के वि तेण च्चिय सह निक्खंता, अन्ने सावया संवोत्ता सह नरेंदेणं ति । अओ भन्नइ-विसयउप्पन्नरागेण वि अप्पा दमियव्वो त्ति ।
सुयदेविपसाएणं सुयाणुसारेण साहियं चरियं । कहियं जो सुणइ नरो सो गच्छइ सासयं ठाणं ।
॥सज्झगिरिसिद्धक्खाणयं समत्तं ॥
15
एकस्यामपि क्रियायां भावानुरूपं फलं प्राप्नुवन्ति प्राणिन इत्याह
भावसरिच्छं खु फलं इक्काइ वि होइ जंतुकिरियाए । जह संबपालयाणं वंदणकिरियाए नेमिस्स ॥१४॥ [भावसदृशं खु फलमेकस्यामपि भवति जन्तिक्रियायाम् ।
यथा संब-पालकयोर्वन्दनक्रियायां नेमिनः ॥१४॥] भावानुरूपं फलमेकस्यामपि भवति द्वयोर्बहूनां वा जन्तूनां क्रिया चेष्टा तस्यां जन्तुक्रियायामेकस्यापि यथा कृष्णसुतयोः सम्ब-पालकयोरिति । भावार्थस्तु कथानकगम्यस्तच्चेदम्
१. ह. सं°।
D:\mala.pm5\2nd proof
