________________
दोषबाहुल्ये नूपुरपण्डिताकथा]
[६९ पसुत्तो । पच्चूसे उवणीया करिणा गेहे । 'अहो ! जइ नाम उभयकुलविसुद्धाउ नरेंदपत्तीउ रक्खिज्जतीउ वि एआरिसमसमंसमणुटुंति, अम्हाण पुण बहूउ जं गया वि आगच्छंति, तं पि लटुं' इमं भावेंतो पणट्ठचिंतो थेरो सोउमाढत्तो । उग्गए वि सूरे ण बुज्झइ, सिटुं राइणो । तेण भणियं-'मा बोहेह' । सत्तमदिणे बुद्धो य पुच्छिओ राइणा-'किमेयं' ? ततो साहिओ सब्भावो, णवरं ण याणामो तं महिलं । तओ 5 भणिव(या)उ राइणा महिलाउ–'मम दुरियणासणत्थं भेंडमयहत्थि उलंघेह' णिव्वियप्पं उलंघिओ सव्वाहिं पि । इक्का महादेवी-'बीहेमि भिंडहत्थिणो' । संजायासंकेण पहया उप्पलनालेण, मुच्छिऊण पडिया धरणीए । दिट्ठाओ संकलप्पहाराओ । अवि य- "मत्तकर आरूढा ण बीहिया डिंभ(भिंड)करिवरुप्पेच्छा ।
संकलहया वि णो मुच्छिया हंतु मे उप्पले पडिया !" ॥ 10 ततो णिस्संसयं जाणिऊण समाइट्ठाणि वज्झाणि मेंठो देवी करी य । आरोविया छिन्नटंकं गिरिवरं । ठिओ एगेण पाएणागासे हत्थी । लोगेण य भणिओ राया-'किमेस वराओ तिरिओ वियाणइ ? ता मा एयं वावाएसु' । पच्छा ठिओ गयणारुद्ध(ढे)हिं दोहि वि पाएहि । पुणो वि णिच्छए विन्नत्तेण वि ण मुक्को राइणा । पुणो गयणगएहिं ठिओ तिहि वि चलणेहिं । ततो लोगेहिं कओ महक्कंदो-'अव्वो ! अजोत्तकारी राया, 15 जो णेदोसमेयारिसं हत्थिरयणं वावाएइ' । ततो समुवसंतकोवेण भणिओ मिठो–'अरे! तरसि नियत्तेउं' ? । तेण भणियं-'जइ अम्हाण वि अभयं देसि' । दिन्ने अभये नियत्ताविओ नागो अंकुसेण । इत्थ वि सुत्ते एस उवणओ दट्ठव्वो ।
"अंकुसेण जहा नागो धम्मे संपडिवाइओ" [उत्त. २२/४६ ] रहनेमी ।
कओ देवीए सह निव्विसओ मेंठो । भमंताणि देसंतरं ठियाणि पेओसे देवउले । 20 इत्थंतरे चोरो गामं मुसिऊण ठिओ सो तत्थेव । चोराणमग्गागएहिं य नरेहिं वेढियं तमुज्जाणं । पभाए गेण्हिस्सामो । तीए लोटुंतीए लग्गो तक्करफासो । तम्मि गयरागाए पुच्छिओ सो को तुमं? । तेण भणियं–'तक्करो रित्थं गेण्हिऊण अहं पविट्ठो । वेढिओ आरक्खिएहिं' । मेंठं सुहपसुत्तं जाणिऊण भणिओ चोरो-'जइ भत्तारो भवसि, ता मुयावेमि वसणाओ' । तेण भणियं–'एवं करेमो' त्ति ।
25 १. क. रोहे । २. क. ह. 'ओ । ३. क. ह. "ताओ। ४. ह. °या। ५. क. महा । ६. क. पउसे । ७. क. च कर।
D:\mala.pm5\2nd proof