________________
कद्वितीयम् । ]
भाषाटीकासमेतः
: ।
बङ्कस्तु पुंसि नद्यादिभङ्गपर्याणभागयोः ।
भङ्गुरे वाच्यवद्वङ्को बल्कं वल्कलखण्डयोः ॥ १९ ॥ भूकश्छिद्रेऽवकाशे च भेको मण्डूकमेघयोः । मुष्कोऽण्डकोशे वृन्दे च मुष्को मोक्षकशाखिनि ॥ २० ॥ मूकस्त्ववाक्यतो दीने रङ्कः कृपणमन्दयोः । अथ राका दृष्टरजःकन्यायां सरिदन्तरे ॥ २१ ॥ पूर्णेन्दुपूर्णिमायां च कच्छूरोगेऽपि दृश्यते । रेको विरेके शङ्कायामधमे त्वभिधेयवत् ॥ २२ ॥ रोकं दत्त्वा ऋये रन्ध्रे नावि रोकस्तु रोचिषि । लङ्का रक्षःपुरे शाखाकुलटाशाकिनीष्वपि ॥ २३ ॥ लोको जनेऽपि भुवने स्यादवात्तु विलोकने । शङ्कुः कीले शिवे सङ्ख्यायादोऽस्त्रभिदि किल्बिषे ॥ २४ ॥
बंक - नदीआदिका बांकापना, अश्वके | पूर्णचंद्रमावाली पूर्णिमा, खर्जू रोग, जीनका भाग, (पुं० ) नष्टहोनेवालीवस्तु (त्रि०)
( स्त्री० )
बल्क - वृक्षका छिलका, टुकड़ा ( न० ) ॥ १९ ॥
भूक- छिद्र, पोल, ( पुं० ) भेक-मेंडक, मेघ, ( पुं० ) मुष्क- अंडकोश,
मोखा
समूह, (कटपाडर ) वृक्ष (पुं० ) ॥ २० ॥
मूक- गूँगा, दीन, (पुं० )
रंक - कृपण, मन्द, (पुं० ) राका - रजखलां कन्या, नदीका मध्यभाग ॥ २१ ॥
रेक - दस्त लगना, शंका, (पुं० ) नीच ( त्रि० ) ॥ २२ ॥ रोक - द्रव्यदेकर खरीदना, छिद्र, नौका ( न० ) दीप्ति प्रकाश ( पुं० ) लंका - राक्षसपुरी, वृक्षशाखा, कुलटा स्त्री, शाकिनी, (स्त्री० ) ॥ २३ ॥ लोक- -जन, भुवन, अवलोक. देखना ( पुं० ) । शंकु-काष्टआदिका कीला, महादेव, एक गिन्ती, जलजन्तु, अत्रविशेष, पाप, (पुं० ) ॥ २५ ॥
"Aho Shrutgyanam"
