________________
१५०
विश्वलोचनकोश:
सुरतं स्यान्निधुवने सुरत्वे सुरता मता । सुहितस्त्रिषु तृप्ते स्यादुक्ते सुष्ठुहितेऽपि च ॥ १८२ ॥ सूनृतं मङ्गले सत्यप्रियवाचि न वाच्यवत् । संस्कृतं लक्षणोपेते कृत्रिम त्रिषु संस्कृतः ॥ १८३॥ भूषितेऽपि प्रशस्तेऽपि संहतं सङ्गते हढे ।
स्खलितं तूचिताशे स्खलितं चलिते त्रिषु ॥ १८४ ॥ स्तमितं वीतचाञ्चल्येप्यार्द्रीभूतेऽपि वाच्यवत् । स्थपतिः शल्यभेदे स्यादपि कञ्चुकिसूतयोः ॥ १८५ ॥ जीवेष्टियाजके चाऽथ स्थापितं न्यस्तनिश्चिते । सुवर्णा तु मता नद्यां सरिदौषधिभेदयोः ॥ १८६ ॥ हरिता मण्डलायां स्याद् हरिद्वर्णयुते त्रिषु । हरिद्वाहे च पुंस्येव हरितः ककुभि स्त्रियाम् ॥ १८७ ॥
)
सुरत- स्त्रीसंग, (मैथुन ) ( न० ) सुरता - सुरभाव ( देवपना ) ( स्त्री० सुहित तृप्तहुवा, (त्रि ० ) कहाहुवा, अच्छा हित, ( न० ) ॥ १८२ ॥ सुनृत-मंगल, सत्य और प्रिय वचन ( न० )
संस्कृत-लक्षणसे युक्त, कृत्रिम (न
कली ) ॥ १८३ ॥
भूषित, प्रशस्त ( श्रेष्ठ ) ( त्रि० ) संहत-संगत, दृढ, ( त्रि० > स्खलित - उचितसे गिरना, ( न० चलित (त्रि० ) ॥ १८४॥
•)
-
[ तान्तवर्गे
स्तमित- चंचलतारहित, गीलाहुवा, (foto)
स्थपति - शल्यभेद, चोल ( अंगरखा ) धारण किये, सारथि, ॥ १८५ ॥ जीवेष्टि यजन करनेवाला, (पुं० ) स्थापित-स्थापन कियाहुवा, निथित क्रियाहुवा, (त्रि० ) सुवर्णा नदी, नदीभेद, औषधिभेद, ( स्त्री० ) ॥ १८६॥ हरिता- दूर्वा, (स्त्री० ) हरितवर्ण
युक्त, (त्रि०)
हरित - अश्र, (पुं० ) हरित् - दिशा,
"Aho Shrutgyanam"
( स्त्री० ) ॥ १८७ ॥ हरित् - तृण, (न० )