________________
१०२
विश्वलोचनकोश:
तूणी नील्यां निषङ्गे ना तृष्णा लिप्सापिपासयोः । द्रोणं तु रक्षिते रक्ष्ये रक्षणत्रायमाणयोः ॥ १४ ॥ दीर्ण विदारिते भीते स्फुटितेऽप्यभिधेयवत् । देष्णुद्दतरि दुर्दान्ते गुणो वृश्चिकभृंगयोः ॥ १५॥ गुणी तु कच्छपीद्रोण्योर्गुणं चापकृपाणयोः । द्रोणस्तु द्रोणका स्यादपि द्रोणः कृपीपतौ ॥ १६ ॥ आढकानां चतुष्केपि द्रोणं स्यादाढकेऽस्त्रियाम् । द्रोणी काष्ठाम्बुवाहिन्यां गवां घासभुजिस्थितौ ॥ १७ ॥ काष्ठागारे गिरेः सन्धौ नीवृद्भेदेऽपि दृश्यते । वर्णः स्वर्णेऽपि रूपेऽपि पणो मूल्ये भृतौ ग्लहे ॥ १८ ॥ पणोऽशीतिवराटेऽपि पणः कार्षापणे धने । द्यूते विक्रय्यशाकादेर्बद्धमुष्टावपि स्मृतः ॥ १९ ॥
तूणी - नीली औषधि ( स्त्री०) बागों | दुण - धनुष, तरवार ( खड्ग ) ( न०) का भाथा, (पुं० ) द्रोण - काकभेद, द्रोणाचार्य, (पुं० )
तृष्णा-वांछा, तृषा ( प्यास ) ( स्त्री० )
द्रोण-रक्षा कियाहुवा, रक्षाकरने योग्य, रक्षा, त्रायमान औषधि ( न०
)
1198 11
दीर्ण - फाडाहुवा, डराहुवा, फूटाहुवा, ( त्रि० ) देष्णु - दाता रोकाहुवा ( पुं० )
( देनेवाला ), दुःखसे
दुण - बीहू, भौंरा ( पुं० ) ॥ १५ ॥ दुणी - कछवी, छोटी नौका, (स्त्री०)
[णान्तवर्गे
॥ १६ ॥
द्रोण-
-चार आढक, ( पुं० न० ) द्रोणी- डोंडी, गाँवोंके घास चरनेकी
जगह ॥ १७ ॥ काष्टका स्थान, पर्वतकी संधि, देशभेद, ( स्त्री० ) वर्ण - सुवर्ण, रूप, (पुं० ) पण वस्तुका मोल, नौकरी, जूवामें लगानेका धन, ||१८|| ५० कौडी, पैसा, धन, जूवा, बेचने के शाक आदिकी बाँधीहुई मुट्टी, ॥ १९ ॥
"Aho Shrutgyanam"