________________
१४६
श्रीमहेश्वरसूरिविरचिता
प्रज्ञापरीपहः सोऽयं, वत्स! सबस्ततस्त्वया । इत्युक्तः स गुरोर्वाचं, तयेति प्रति(त्य)पघत ॥४५॥
शक्रोऽन्यदा निगोदानां, व्याख्यां सीमन्धरममोः । श्रुत्वा पमच्छ भ(मा)रते, व्याख्यात्येवंविधं हि कः ? ॥४६॥ विनाय कालिकाचार्य, विषवेषः समागमत् । तयाख्यौनश्रुतेइष्टो, निगोदानां विचारणाव ॥४७॥ गोलीउ असंखिज्जा, असंखनिगोयगोलओ भणिओ । इकिकं पि निगोए, अणंतजीवा मुणेयव्वा ॥४॥ विप्रेणायुषि पृष्टो(टे), शक्रोऽसीति गुरुर्जगौ । हृष्टः सोऽध निजं रूपं, प्रकाश्यैवं तमस्तवीत् ॥४९॥ जय प्रवचनाधार !, जय संसारतारक ! ।। जय सीमन्धरस्वामिस्तुतः, श्रीमन् ! नमोऽस्तु ते ॥५०॥ स्तुत्वेतीन्द्रोऽन्यतो द्वारं, विधाय तदुपाश्रये । गतो दिवं सूरिरपि, प्रपाल्यायुयेयो दिवम् ॥५१॥ सांवत्सरीयं सत्पर्य, चतुर्थी येन निर्मितम् । युगप्रधानः सूरीन्द्रो, जीया[न] नित्यं स काळकः ॥५२॥
इति श्रीपलिवालगच्छे महेश्वरसूरिभि---
विरचिता कालिकाचार्यकथा समाप्ता । Cसंज्ञकप्रतिप्रान्ते प्रशस्तिरियम्----
श्रीमालवंशोऽस्ति विशालकीतिः, ___ श्रीशान्तिसूरिः(रिपतिबोधितडीडकाख्याः) । श्रीविक्रमाद् वेद-नभषिवत्सरे
श्रीआदिचैत्यकारापितनवहरे च (?) ॥१॥ तस्य शाखासमुद्भूतदेवसिंहो गुणाधिकः ।
तत्सुतः कर्मसिंहस्याभूत(द) पुत्रो मळसिंहकाः] ॥२॥ ४२ •नस्तु(श्रुति परः पप्रच्छायुनिजं वृषा PH I ४३ नास्तीयं गाधा PH पुस्तकयोः । ४ सूरिः श्रुतेन विज्ञाय, शक्रोऽसीति जगार तम् ह° PHU ४५ त! स्वामिन् | P ४६ कल्पोत्सवस्तु पञ्चम्या (भ्याः), चतुओं येन कारितम् । संघनानुमिमतः श्रीमान् जीयात् सूरिः स कालकः ॥५२॥ यः श्रीपर्युषणां महागुणगणां पके चतुधिदिने, पञ्चम्या इह सालिवाइनमहीपालस्य विज्ञप्तितः । नानालब्धियुजे जिनप्रवचनप्रोत्सर्पिणा कारिणा, तस्मै कालकसूरये युगवराप्रज्ये नमो भक्तिः ॥५३॥
इति श्रीकालिकाचार्यकथानकम् समाप्तम् PI, घटस्थानपतिताम्मस्वा, श्रुतमेवलिनोऽपि हि। न गर्वः सर्वपाकार्यः सरिसागरचन्द्रवत ॥५२॥ चतुर्वीपर्युषणापर्वपस्पापकस्य श्रीकालिकाचार्यस्य संस्कृतबन्धमयी कयानिका लिखिता ॥
"Aho Shrutgyanam"