________________
१४४
श्री महेश्वरसूरिविरचिता
गुर्वादिष्टैश्व शरदि, तैरूवे नास्ति सम्बलम् । गुरूर्णेन सौवर्णमिष्टिकापाकमादधे ॥ १७॥ संबळा बलवन्तस्ते, मालवं लातुमिच्छनः । ते जग्मुः मालवे देशे, सूरिभिः प्रेरिताश्विरात् ||१८|| गर्द भिल्लः ससैन्योऽपि समेतस्तैर्महाबलैः । शकैर्भग्नप्रविष्टान्तःपुर्या रुद्धा च तैः पुरी ||१९|| अथाष्टमीदिने दुर्गे, शून्ये पृष्टः शकैर्गुरुः । आचख्यौ गर्दभीं विद्यां प्रचण्डां साधयिष्यति ॥ २० ॥ तद्वचः श्रवणात् सर्वं सैन्यं स्यान्मूच्छितं क्षणात् । गतेः परतः सर्व शिबिरं तनिवेश्यताम् ॥ २१ ॥ अष्टोत्तरशतं शब्दवेधिनः सन्तु मेऽन्तिके । तथाकृतेऽथ तैः सूरिनोदितैः शब्दवेधभिः ||२२|| तस्याः प्रसारितं वक्त्रं, तूणीचक्रे क्षणादपि । हतप्रभावा नष्टाऽथ विद्याऽवद्यात्मनस्तवः ॥२३॥ गुर्वाज्ञया ततः पुर्यो, प्रविश्यानायितः शकैः । बद्ध्वा गर्दभवद् गर्दभिल्लो गुरुपदान्तिके ||२४|| स तैरूचे तत्रान्यायतरोः पुष्पमिदं तनु । फलं स्वन्यभवे भवि, घोरा नरकवेदना ||२५|| तद् धर्म्यं प्रतिपद्यस्त्राधुनाऽपि जिनभाषितम् । इत्युक्तेऽवाङ्मुखो द्वेधा, चक्रे निर्विषयः स तैः ||२६|| मित्र शाखिं नरेन्द्रत्वे, सामन्तत्वेऽपरानपि । सूरयः स्थापयामासुर्निजं जार्मि च संयमे ||२७|| ( २ )
अथो भृगुपुरे राजा, युवराजश्व तिष्ठतः । बलमित्र - भानुमित्राभिधौ जामिस्रुतौ गुरोः ||२८|| प्रधानं प्रेष्य तौ सूरिमानाय्य शष्य (स्य) मानसी | प्रवेश्य चक्रतुश्चेत्योत्सवं जितशतक्रतू ||२९|| तो नृपस्वर्भानुश्रियो धर्मं गुरोर्मुखात् । बलभानुः समाकर्ण्य, दक्षो दीक्षामुपाददे ||३०||
१७ वन्तोऽपि मा PH १८ पि संप्रामेण मC १९ अथान्यदा दिनेऽष्टभ्या दुर्गे शून्ये शकैर्गुरुः । पृष्ठोऽसौ गC १० तू शत्रुसैPH : २१ " ब्यूतात् पC २२० तच्छिबिरं नि ° P। २३ रिष्टितः ( रेर्गदितै: H ) शब्दवेधिनः (भिः) C २४ सूर्या PH | २५ गुर्दा ( ६ ) के C । २६ प्राज्यमानतः PH | २८ ० वं कालक्सूरिभिः (गः) C
वि मानान °C | २७ ० ध्य
२९
• पस्य भा° C
"Aho Shrutgyanam"