________________
कालिकाचार्यकथा । साहुपूयारओ लोओ, जाओ तप्यभिई तओ। साहुपूया तओ नाम, पयट्टो तत्थ ऊसवो ॥८३॥
अह कालेण सम्वे वि, सीसा विणयवज्जिा । जाया पुत्ता वि जुसीहि, पयति न सुंदरं ॥८४॥ वरमेगोऽम्हि मा कम्मबंधो होउ ति चिंतिउं । वोत्तुं सेज्जायरं सीसे, सूत्ते मुत्तूण सूरिणा ॥८५।। गया सीसाण सीसस्स, पासे सागरमरिणो । तेण नो लक्खिया विजागविणा भणिया इमं ॥८६॥ थेर ! पुच्छिम् में कि पि, गुरुहिं पुच्छिओ तओ । धम्मस्सरूवमक्खाइ, सागरो वि सउन्भडं ॥८७॥ अह ते दुसीसा. वि, दीणा सिज्जायरंतिए । केच्छेण लवुत्तता, तत्य सव्वे वि आगया ||८८॥ पुच्छंति सागरं मूरि, जाव तावागओ गुरू । बाहिरा झत्ति वंदित्ता, ते खामिति पुणो पुणो ॥८९॥ ललिओ सागरो सूरी, बहुं कालगरिणा । वालयापस्थदिलुता, बोहिओ खामए गुरुं ॥९॥
विदेहे अन्नया सको, सीमंधरजिणेसरं । वंदणत्थागओ जीववक्खाणं मुणई तओ ॥११॥ पुच्छइ भयवं ! को चि, भरदे अस्थि एरिसो । वियारगो? जिर्णिदेण, कहिओ कालगायरिओ ॥१२॥ तओ तुटुमणो सको, थेररूवेण आगओ। मूरी निगोयवक्खाणं, पुच्छिओ कईई इमं ॥९॥ गोला असंखा अस्संखनिगोओ होइ गोलओ । जीवा अणंता पन्नत्ता, एक्ककम्मि निगोयए ॥१४॥ इच्चाइ तो पुणो पुढो, सक्केण नियमाउयं । सम्मं जाणितु जंपेइ, जहा तसि पुरंदरो ॥१५॥ तो दिवं नियं रूवं, पयडित्तु कयंजली । जंपेइ फुरई सामि ! कलिकालकसोवले ॥९६।। अतुल्ला जस्स कल्लाणरेहा तस्सऽत्यु ते नमो ।
ऐवं थुणित्तु वंदित्ता, सको ठाणं नियं गओ ॥१७॥ ५२ किच्छेप DI ५३ इय थु° BH
२३
"Aho Shrutgyanam"