________________
अज्ञातसूरिविरचिता जो खामइ खभइ तहा, सो इह आराहगो विणिट्ठिो । नाणाईणं सम्म, अन्नो उ विराहगो जाण ॥९॥ ता एवं नाऊणं, सम्म सव्वाण पावकम्माण । अण्जदिणे खमियब्वं, खामेयव्वं परत्तेण ॥९८॥ इस वयणाओ संघेण, तयणु सन्वाणि पक्खियाईणि । आयरियाणीह चउद्दसीइ तवनियमकजेण(ज्जाणि) ॥१९॥ आसाढपुभिमाए, अहमहा आगमाणुसारेण । आयरणा वि हु संघेण, होइ हु पमाएणं ॥१०॥
एवंविहाण सूरीण, अभया पुवकम्मदोसेण । जाया य दुन्विणीया, सीसा न कुणंति से वयणं ॥१०॥ तो चिंतइ मरिचरो, एए गलिगइह व मह सीसा। न हु जोग्गा सिक्खाए, विणिच्छिउँ नियमणे एवं ॥१०२॥ तो मुत्ते पोत्तूणं, कहियं सेज्जायरस्स तश्चरियं । रयणीए संचलिया, निवेइयं निययगमणं च ॥१०३।। नियसिस्ससिस्सपासे, सिरिसागरचंदसूरिनामस्स । पत्ता य कमेण तओ, पविसंति निसीहियं काउं ॥१०४॥ अन्भुटाणमवन्नाए, नो कयं को वि अज्जओ थविरो । इय कलिउं नियचित्ते, सिरिसागरचंदसूरीहिं ॥१०५।। अपुन्वं दट् ठूणं, अम्भुट्ठाणं तु होइ कायव्वं । इन्चाइ समायारी, सरिया नो नाणमव्याओ ।।१०६॥ वक्रवाणसमत्तीए, तो सागरचंदमूरिणा भणियं । चक्खाणियं मए इह, केरिसय अज्जया! भणम् ॥१०७॥ कालयसूरीहिं तओ सुंदरमिइ जंपियम्मि सुयगव्यं । वहमाणो सो जंपइ, अजय ! पुच्छेसु किंचि ममं ॥१०८॥ वक्खाणेस अणिच्चयमिइ भणिए कह पुणो वि सो आह । अन्नं वि समयवत्थु, वक्खाणावेसु किंचि तओ ॥१०९॥ जंपइ काळयसूरी, विसमपयत्थं [ण ?] मुणेमि अह सो ।
जंपेइ किं न चिंतह, तत्तो धम्मस्स इचाइ ॥११०॥ अत्रान्तरे भणितं कालिकाचार्य:नास्ति धर्मः प्रत्यक्षादिप्रमाणगोचरातिक्रान्तत्वात् खरविषाणवदिति, उक्तं च---
प्रत्यक्षेण ग्रहोऽर्थस्य, निश्चितेन प्रशस्यते । तदभावेऽनुमानेन, वचसा तद्व्यतिक्रमः ॥११॥
"Aho Shrutgyanam"