________________
कालिकाचार्यकथा । ते तं (तेसिं) सीसस्स सीसो सागरचंदो नाम सूरी समत्थो विहरइ । पत्तो य पोत्तियाणमंतियं कमेण कालगसूरी। तेणावि तहिं वि सम्मापुन्च ति पाहुत्तीओ सो सामण्णज्जगपडिवा(व) काल[ग]सूरी भोलउविव (भोलविओ) सागरचंदो वक्खाणं । सो वि नाणम[प]रीसहमागो पुणो कालगं पुच्छइ-केरिस मे वक्खाणं ! । सो भणइ-सुंदरं ।।
इओ य कालासीसेहिं सव्वस्थगोत्तिया सूरिणो । न य कहिं पि लद्धा सुद्धी । तो ते लज्जा(ग्गा) सेज्जायरस्स। तेणावि निम्बंधो त्ति पडिसाहिओ तेसिं सम्भावो । तओ सव्वे वि कालगसीसा सुवनभूभिं जउ चलिया । तं व दं वज्जतं लोगो पुच्छह । ते भणति-कालगायरिया सवनभूमि गमिस्संति । संपत्ता य सिग्घयरजंताऽऽवंतज्ज(ज)णपरंपरा सागरचंदस्स वत्ता, जहा-कालगायरिया आगच्छति ।
तो सागरखमणो भणइ-अज्जया किं सचं जं ग(स)मागइ पियामहो । तेण भणियं-न जाणामि मए वि सुर्य ।
जो(सा)गरो भणइ-अज्जया ! सुट्ठ पंडियओ सुम्मइ सो मे पियामहो । कालगो भणइ-हिं मे य(एए)णं, पंडिया चेव वियाणति पंडियं । अज्झ(ज) मम तावाणिञ्चय(य) वक्खाणेसु ।
सागरो भणइ-अन्नं किंचि विसमपयत्थं वक्खाणावेसु । कालगेण भणियं-न विसमपयत्थमवगच्छामि । सागरो भणइ-जइ एवं ता सुणेसु । तं चिय साहेमि-- (८) धम्म(म्मु) करेहु म मूढा अच्छहुं(हु),
चंचल(लु) जीविउ जोवणु पेच्छह । धम्मु जि करणु कम्मदु दत्युहु,
मोक्खहुं तं पुणु गुरुयणु पुच्छहु ॥१॥ सोउं में भणियं कालगण-नत्थे(थिोत्थ धम्मो पमाणरहिओ ति वे(ख)रविसाणं व, पञ्चक्खो जेण न सो, तयभावेनाणुमेओ यि ।
तओ अञ्जो पियामहाणुकारी ए[स] खलु को वि डोकरो त्ति । संजायासंको सागरो भणइ-नस्थि धम्मो त्ति वोत्तुं जुञ्जइ जीहाए, न उण जुत्तीए जेण पक्खकज्जा धम्म(म्मा)धम्मा वि पच्चक्खा । अवि य: (९) रूवमइ मुहसमिद्धी, दाणाइ विसेसओ सपुण्णाणं ।
विप्फुरइ व सकारो, नियनिष्ठा(?) ते वि नन्नेसि ॥२॥ (१०) इय धम्माधम्मफलं, पञ्चरवं जेण दीसए साहु ।
ता मोत्तु म]हम्मं आयरेण धम्मं चिय करेमु ॥३॥ ___ एवं च सत्थं(त्थ)विणोएण चिठ्ठति ते जाव कहवयवासराणि ताव संपत्ता स्थ कालगसीसा । ते य दळूण भयभुष्टुिओ सागरचंदसूरी । पुष्छिो य सो तेहि-आगया सख(ख)मासमणा इह केइ न व । सोउँ संकिओ सो भणइ-न जाणामि खमासमणा, अज्जओ पुण एक्कओ आगओ, तेगागंतुकामो सिट्टो सूरी।
पत्थंतरम्मि य वियारभूमीओ आगओ कालगसूरी । अन्भुद्धिां च पाहुणयसाइहिं वंदिओ भावसार संजायसंके वयस्थियाले सागरचंदे केण-(संजायसंकेण य पुच्छिया ते सागरचंदेण ! )-को एसो ! । तेहिं भणियं-काल[ग]सरी । तो ससंभमं पायावलत्तो(गो) सागरचंदो सूरी-मिच्छामि दुबई जे मए आसाइयं ति भणंतो सम्म पियामहे खामेड। भणइ सविलक्खो-भगवं । जइ वि मु(सुक्खो हं तहा वि केरिस वक्खाणेमि । कालगसूरीहि विलठं, किंतु मा गवं वि(व)हेज्जास त्ति वोत्तुं कराविओ सो(सा)मं, उाविऊणेगच्छ(त्थ)वालयापत्थुलज(ग), तमो वि उद्धरि पक्लेवाविओ
"Aho Shrutgyanam"